Zeer weinig eitjes sleedoornpage in Zuid-Limburg

Bericht uitgegeven door De Vlinderstichting [land] op [publicatiedatum]

Op de vliegplaatsen van de sleedoornpage worden momenteel eitjes gezocht en geteld. Op een aantal plekken worden dramatisch weinig eitjes gevonden, maar er zijn ook locaties waar deze zeldzame soort nog steeds in redelijke aantallen aanwezig is.

De sleedoornpage is een zeldzame vlinder in Nederland, die een heel verborgen leven leidt. De manier om voor- of achteruitgang van deze soort vast te stellen is het tellen van eitjes. De vlinder zelf, die vliegt in augustus en september, zit vaak verborgen in de boomtoppen en kan daarom niet op een betrouwbare manier geteld worden. De eitjes die worden afgezet overwinteren in de sleedoornstruik en zijn vanaf september tot eind maart te vinden. De tellingen vinden vooral plaats als de bladeren van de bomen zijn en voordat de bloemknoppen gaan groeien. De bloemen zijn wit en bloemknopjes lijken sterk op de eitjes, waardoor betrouwbare tellingen niet meer mogelijk zijn. Door vrijwilligers en medewerkers van De Vlinderstichting zijn de afgelopen weken onder andere tellingen uitgevoerd in Zuid-Limburg, Wijk bij Duurstede, Ede, Wageningen, Apeldoorn, Zwolle, Zuidwolde, Steenwijk en Wolvega. De resultaten zijn erg wisselend.

In Zuid-Limburg zijn de laatste jaren al steeds minder eitjes gevonden en zijn dit jaar slechts vier eitjes gevonden op twee verschillende plaatsen. Ook de telling in Wageningen was teleurstellend. Er werd slechts één eitje aangetroffen, maar hier is de telling nog niet helemaal afgerond dus hopelijk komen er nog bij. In Apeldoorn, Zwolle en Zuidwolde was de situatie redelijk vergelijkbaar met de afgelopen jaren. In Wolvega (Weststellingwerf) werden meer dan 100 eitjes geteld, minder dan vorig jaar, maar nog steeds een grote hoeveelheid voor twee relatief kleine vliegplaatsen.

De sleedoornpage kan door zijn verborgen leefwijze gemakkelijk over het hoofd worden gezien. Zo werd in januari een nieuwe vliegplaats van de soort ontdekt langs het Veluwemeer. De waarnemers zagen sleedoorn staan op een strandwal en zochten er even naar eitjes. Bij de tweede struik was het al raak. Zo zijn er op veel meer plaatsen langs de rand van de Veluwe en de Utrechtse Heuvelrug en in andere overgangsgebieden tussen hogere zandgronden en rivieren-, en veengebieden mogelijk nog vliegplaatsen van de soort. Het beste is om de sleedoorn in het voorjaar, als deze in bloei staat en zeer opvallend is, in kaart te brengen. Vervolgens kunnen die plekken in de komende winter gericht worden afgezocht op eitjes. Wie weet waar deze schitterende vlinder nog meer voorkomt. U kunt uw waarnemingen doorgeven via telmee of via het speciale sleedoornpage invoerscherm van waarneming.nl.

Tekst en foto’s: Kars Veling, De Vlinderstichting