Nu is de tijd om op zoek te gaan naar de sleedoornpage
De VlinderstichtingVorige week berichtten we over het rigoureus verwijderen van sleedoornstruweel waar de sleedoornpage haar eitjes had afgezet. Dat is natuurlijk doodzonde, maar bovendien ook strafbaar, want de sleedoornpage is een beschermde soort. In dit geval was het bekend dat de soort er voorkwam, en had het verwijderen van de eitjes dus voorkomen kunnen worden. Er zijn echter andere plekken waarvan we niet weten of de soort er voorkomt of niet. Dan is het ook moeilijk om de sleedoornpage effectief te beschermen. Daarom zijn we blij met de vele vlinderaars die de winter gebruiken om op zoek te gaan naar de eitjes van de sleedoornpage. Er zijn vliegplaatsen bekend waar nog nooit een sleedoornpage is gezien, maar waar we door de vondst van eitjes toch weten dat deze zich daar voortplant.
Zoals de naam al verklapt is sleedoorn een belangrijke waardplant van de sleedoornpage. De eitjes worden het meest afgezet op sleedoornstruiken die redelijk zonnig staan en niet te oud zijn. Nu hoor ik u al denken: “Oh, dan moet ik snel eens daar en daar gaan zoeken, want daar staat sleedoorn volop.” Uiteraard is iedereen vrij om overal te zoeken, maar als we naar het verspreidingskaartje kijken, zien we een opvallend patroon. De sleedoornpage komt vooral voor in de overgangen van zand naar klei en veen. Niet midden op de Veluwe of de Utrechtse Heuvelrug, maar ook niet in de Friese zeeklei of in de Betuwe. Wel is de sleedoornpage in Zuid-Limburg aanwezig. Als u dus op zoek wilt gaan naar eitjes van de sleedoornpage, dan is de vindkans het grootst in die overgangen. En dan zijn er op het kaartje nog genoeg potentieel geschikte plekken te vinden waar sleedoorn ook vast en zeker voorkomt. Als u een keer mee wilt met mensen die ervaring hebben met het zoeken naar de eitjes, vindt u in de onderstaande link een agenda met mogelijke data. We zijn benieuwd of er deze winter nog nieuwe vliegplaatsen worden ontdekt.
Tekst en foto’s: Kars Veling, De Vlinderstichting
Kaartje: NDFF