Natuurjournaal 27 juni 2023

Gewoon ijsvingertje is een slijmzwam die bedrieglijk veel op rijp lijkt. Net ijswitte ‘vingertjes’ die omhoogsteken uit rottend hout. Het is een soort die van mei tot november kan voorkomen, vaak met een piek als het weer goed is. Normaal gesproken is de al warme maar ook nog natte junimaand een goede tijd, maar dit jaar zijn er sinds mei geen ijsvingertjes meer gezien. Te droog. Misschien zijn ze net als vorig jaar pas in september weer terug. Ook veel zomerpaddenstoelen hebben pech met de droogte, maar toch zijn er soorten die er verbazend goed tegen kunnen.

Voor jonge mollen is het tijd om een eigen territorium te zoeken. Ze hebben twee maanden in het ondergrondse gangenstelsel bij hun moeder gewoond, maar worden nu verstoten. Als het zover is, graven ze een gang loodrecht naar boven en hobbelen er boven de grond vandoor. Onder de grond hebben mollen geen vijanden, maar nu is het oppassen voor de jonge mollen. Reigers, ooievaars, buizerds, hermelijnen en wezels eten graag een mol. ’s Nachts zijn het uilen die ze belagen. In gebieden met rijke bodems hoeven ze gelukkig niet ver, maar op droge zandbodems zijn de territoria veel groter en hebben de jonge mollen wel een paar honderd meter af te leggen.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: M. Rutherford, Wikimedia Commons; Mark Zekhuis, Saxifraga