Gestrande potvissen niet omgekomen van de honger
Wageningen Marine ResearchAlle vijf de potvissen hadden inktviskaken in de maag en in de darm. De aantallen varieerden maar liepen op tot honderden per potvis (bijna een emmer vol). Daarnaast hadden zeker vier van de vijf dieren ook visresten in maag en darm, en wel van de zeeduivel.
Verder werd een grote vishaak gevonden in een van de magen en in een andere maag een flinke bos opgerold touw en wat plastic zakken (niet in dodelijke hoeveelheden maar evengoed behoorlijk indrukwekkend).
De potvissen zijn zeker niet verhongerd, hier niet en in Duitsland ook niet. De dieren waren kerngezond en hadden een goede speklaag en bespiering. De maag en dunne darm was wel steeds leeg, afgezien van inktviskaakjes en wat zeeduivelbotjes, maar dit mag je verwachten na een paar dagen zwemmen van Noorwegen naar onze kust. In de dikke darm van alle dieren zat nog een flinke hoeveelheid poep, dus de hele darm (variërend: 140 tot 170 meter lang!) was nog niet leeg. Een potvis kan ongetwijfeld weken zonder voedsel, dus een paar dagen vasten is geen enkel probleem voor zo’n dier. Ze zijn dus niet verhongerd.
Opmerkelijk was volgens de onderzoekers dat de potvissen niet alleen inktviskaken in de maag, maar ook in de darm hadden. Het is dus blijkbaar een broodje-aapverhaal dat het een heel zeldzame gebeurtenis is dat inktviskaken de darm in verdwijnen en dan leiden tot ambervorming. Maar mogelijk geldt dit alleen voor hele grote kaken. De nu gevonden kaken waren hooguit 3 centimeter groot.
Bron: IMARES Wageningen UR
Foto’s: Cianc, CC-by-2.0-licentie (leadfoto: potvis)