Meikevers en langpootmuggen weer volop aanwezig
Bericht uitgegeven door Insect Consultancy [land] op [publicatiedatum]
In de tweede helft van april vlogen de eerste meikevers aarzelend rond na de eerste warme dagen en in het begin van mei waren het er opvallend veel. Ook de koollangpootmuggen doen het weer goed.
Rond 1900 berichtte de Zwitser Decoppet dat eens in de ongeveer 40 jaar meer geld werd uitgegeven aan de bestrijding van meikevers dan in tussenliggende jaren. Hij kwam tot die conclusie bij het nakijken van kerkregisters in Zwitserland en Zuid Duitsland vanaf de 16de eeuw. Om de schadelijke kevers te bestrijden werden die weggevangen. De kerk betaalde dit en alles werd genoteerd. Vanaf 1900 werden tot de veertiger jaren minder meikevers waargenomen, maar vanaf die tijd tot medio vijftiger jaren waren ze weer terug om vervolgens weer vrijwel geheel te verdwijnen. De opkomst van de chemische bestrijding kreeg de schuld van deze verdwijning. Toch was het, gezien de geschiedenis, te verwachten dat we in de negentiger jaren opnieuw meikevers zouden krijgen en dat bleek te kloppen.
De engerlingen leven 3 tot 5 jaar onder de grond en leven van diverse soorten plantenwortels. Ook in de graszode komen ze voor. De volgroeide engerlingen kruipen in het voorjaar omhoog vanuit de plek waar ze overwinterd hebben en die soms wel 50 centimeter diep kan zijn. Kort onder de oppervlakte wachten ze een warme periode af en vliegen dan in de avondschemering rond op zoek naar het malse jonge eikenloof. Daar vreten de vrouwtjes en door de geur die vrij komt bij de vraat worden de mannetjes van grote afstand aangelokt. Dit jaar begon de eerste aarzelende vlucht tijdens een paar warme dagen aan het eind van april. In de eerste warme dagen van mei is de vlucht vol op gang gekomen. De indruk bestaat dat de populatie niet meer zo massaal is als in de tweede helft van de jaren 90.
Langpootmuggen
Ook de langpootmuggen vliegen sinds een week weer massaal rond. Het gaat hierbij om de koollangpootmug (Tipula oleracea). Zowel emelten (larven van langpootmuggen) van deze soort als ook de emelten van de weidelangpootmug (Tipula paludosa) komen gezamenlijk voor in grasvelden zoals gazons. Beide soorten zijn als emelten niet van elkaar te onderscheiden, maar de koollangpootmug vliegt in mei en heeft een tweede generatie in de eerste twee weken van augustus. De weidelangpootmug heeft slechte één generatie per jaar en vliegt vanaf de tweede helft van augustus tot soms zelfs half oktober. Emelten werden tot voor twintig jaar terug geacht wortels van planten te eten, vooral die van gras. Dat is onjuist gebleken. Ze gaan van een dieet van louter graswortels zelfs dood. Nee, ze eten uitsluitend groene blaadjes die ze afknippen en mee in hun holletje trekken. Daar wordt de hap opgegeten. Dit alles gebeurt in de nacht en vroege ochtend en zo kan de nauwkeurige vroege beschouwer holletjes vinden waaruit nog een stukje grasblad steekt. Enige tijd later is dit dan opgevreten.
Al deze wetenswaardigheden en nog veel meer staan in het onlangs uitgekomen ‘Handboek grasveldinsecten. Ecologie en beheersing’. Te bestellen via Wageningen Academic Publishers
Tekst en foto's: Henk Vlug, Insect Consultancy