Honderden landkaartjes bij elkaar

Bericht uitgegeven door De Vlinderstichting [land] op [publicatiedatum]

U kent het misschien wel van uw vakantie in het verre zuiden: een verzameling van wel tien of soms zelf vijftig vlinders op een natte plek of op een drol. Dit ‘poedelen’ zien we in Nederland zelden, maar in de Meinweg was het deze week raak.

Marlie Huskens liep afgelopen dinsdag haar monitoringroute in het kader van het Meetnet Vlinders. Tot haar grote verbazing zag ze in een sectie (een stukje van 50 meter lang en 5 meter breed) meer dan veertig landkaartjes en toen ze haar telling af had en ook buiten de route ging kijken zaten er in totaal meer dan 250 vlinders op de paden en de verspreid aanwezige drollen, allemaal landkaartjes.

Marlie: “Dit is waanzinnig, je waant je echt in het buitenland. Heb op de grond liggend genoten tot en met, niet normaal meer, voor herhaling vatbaar”! Ze zag de landkaartjes onder andere op poep, maar ook zonnende vlinders en drinkend aan een modderpoel. Er stond ook bloeiend koninginnenkruid en ook daar zaten enkele landkaartjes op te drinken, maar de meeste zaten op de paden. Ze zaten niet alleen op paardenpoep, maar ook op uitwerpselen van reeën.

Het gedrag dat vlinders in grote ‘drinkgezelschappen’ op vochtige paden of op uitwerpselen zitten is wel bekend uit het buitenland. In Engeland noemen ze het mud-puddling en Rob de Jong, die hier een film over heeft gemaakt, introduceerde een Nederlandse term voor dit gedrag: poedelen. Met name in warme bergachtige streken is dit een veel voorkomend fenomeen. Het gaat daarbij meestal om blauwtjes, maar ook van andere soorten is dit gedrag bekend. De reden voor die gezelschappen en het drinken op die natte plekken en drollen is niet helemaal duidelijk. Het gaat de vlinders vast en zeker om mineralen en meestal zijn het alleen mannetjes die poedelen. Bij de landkaartjes in de Meinweg is nog niet gecontroleerd op geslacht.
De derde generatie van het landkaartje vliegt nu al enkele weken, en lijkt het bijzonder goed te doen. Er worden veel landkaartjes gezien verspreid over het land, maar niet zoveel bij elkaar als hier door Marlie.

Tekst: Kars Veling, De Vlinderstichting
Foto’s: Kars Veling; Marlie Huskens