Nieuwe soort satijnzwam voor Nederland

Bericht uitgegeven door de Nederlandse Mycologische Vereniging [land] op [publicatiedatum]

Onlangs werd in het grazige, kalkhoudende, vochtige duingebied van Voorne een voor Nederland nieuwe soort satijnzwam gevonden. Deze soort is eerder ook gevonden in Jutland (Denemarken) en Noord-Duitsland in een vergelijkbaar graslandgebied. Voorlopig krijgt hij de Nederlandse naam Blauwvoetsatijnzwam.

In een schraal grasland werd begin augustus, in een periode met weinig paddenstoelen, een op het eerste gezicht weinig opvallend klein paddenstoeltje gevonden. Bij nadere beschouwing bleek het een bijzonder mooie tekening op de bruine hoed en een opvallende kleur in het steeltje te hebben.

Machiel Noordeloos, een bekende deskundige op het gebied van satijnzwammen, herkende hem. Microscopisch onderzoek bevestigde zijn vermoeden. Het was Entoloma glaucobasis, een nieuwe satijnzwamsoort voor Nederland. Deze soort heeft in afwachting van een beslissing van de Nederlandse namencommissie de naam Blauwvoetsatijnzwam gekregen, vanwege de wetenschappelijke naam glaucobasis, die een blauwe voet aan een verder bleekbruine steel aangeeft.

Nieuw voor Nederland wil zeggen dat deze soort niet eerder in Nederland gevonden is. Het betekent echter niet dat hij er nooit gestaan heeft. Mogelijk is hij nooit eerder door iemand opgemerkt. Sommige paddenstoelen weten zich door hun kleur en uiterlijk goed te verbergen in de omgeving.

Het gebied waar de paddenstoel voorkomt wordt beheerd door het Zuid Hollands landschap en is voor wandelaars afgesloten gedurende het vogelbroedseizoen. Binnen het terrein lopen grazers die het gras en de zaailingen van bomen kort moeten houden. Een deel van het gebied staat vaak ’s winters onder water. Tussen gentianen, uitgebloeide orchideeën, ogentroost, wederik, Duindoorn en meidoornstruikjes, grassen, mossen en kleurrijke wasplaten werd dit paddenstoeltje gevonden.

De soort is verder slechts bekend van Jutland (Denemarken) en Noord Duitsland en is ook daar slechts een enkele keer gevonden. Ook op deze plaatsen werd hij in een vergelijkbare vegetatie gevonden als hier.

Tekst en foto: Eline Vis, Nederlandse Mycologische Vereniging