Galloways begrazen Leggelderveld
Bericht uitgegeven op [publicatiedatum]
Begin november zette Natuurmonumenten Galloways uit in het Drentse Leggelderveld. Boswachter Andre Donker ontving hierover veel vragen. Waarom juist naar de Drentse hei en waar komen ze eigenlijk vandaan? Zijn de buitenlandse rassen nu echt veel beter dan onze Nederlandse runderen?
Buitenlandse rassen
Boswachte Andre Donker licht toe: 'de meeste Nederlandse runderrassen zijn meer en meer veredeld voor de productie van vlees of melk. Daarmee zijn lang niet alle rassen geschikt voor natuurbegrazing. Gedurende de zomer gaat dat nog wel, maar in de winter lukt het hen niet om voldoende voedsel bij elkaar te scharrelen. Bovendien is het weertype van onze winters zodanig dat het juist die rassen te veel energie kost als ze buiten moeten blijven. Bijvoeren kan wel, maar dan krijg je een enorme hoeveelheid meststoffen extra je natuurgebied in en dat is ongewenst. Rondom de voerplaats krijg je bovendien een enorme troep en extra luie dieren'.
Zelfverzorgend
Daarom worden nog al eens buitenlandse rassen als Galloways ingezet die zonder enig probleem voor zichzelf kunnen zorgen gedurende het hele jaar. Vaak lopen dan familiegroepen in het natuurgebied. De eigenaar beslist zelf welke dieren naar een ander gebied gaan of als biologisch vlees verkocht zullen worden. Natuurmonumenten is vaak geen eigenaar van het vee, maar laat dat over aan boeren en particulieren. Samenwerking bij het natuurbeheer is ook van groot belang.
Natuurbeheer
Centraal bij het natuurbeheer staat dat het goed moet gaan met de bijzondere waarden van een gebied. Die zijn overal anders, omdat Nederlandse natuur zo verschillend is. Beheer van bos en hei vergt een andere aanpak dan beheer van het rivierengebied. Overeenkomsten zijn er ook: als je immers niets aan beheer doet, dan gaat alles over in bos. Daarom de keuze voor in dit geval Galloways.
Bron: Natuurmonumenten
Foto: Gerard M., GNU-licentie voor vrije documentatie