Limburgse vale gier getrakteerd op reebok

Bericht uitgegeven door ARK [land] op [publicatiedatum]

De vale gier die zich sinds 16 juni 2012 ophield in kalksteengroeves van de Sint Pietersberg in het grensgebied van Limburg en België heeft op 29 juli het luchtruim gekozen. Maar niet voordat het dier zich een reebok goed liet smaken.

Begin juli werd de vale gier al getrakteerd op een aangereden wild zwijn. Talloze foto’s gemaakt tussen 5 en 12 juli zijn aan elkaar gesmeed tot een time-lapse filmpje dat de afbraak van het zwijn met hulp van de vale gier laat zien. Het filmpje werd in korte tijd 30.000 keer bekeken.

Nadat het wilde zwijn helemaal op was verbleef de vale gier nog altijd in een kalksteengroeve. Een aangereden reebok zou zijn volgende maal worden. Dinsdagmiddag 24 juli werd een aangereden reebok gebracht. De volgende dag was het raak! Aan het einde van de middag bezoekt de vale gier het karkas.

Gieren staan er om bekend dat ze karkassen van grotere dieren kunnen openen. Daarbij vervullen ze - net als grote roofdieren als lynx en wolf - een belangrijke functie voor tal van andere aaseters die minder goed zijn uitgerust. Buizerden, wouwen, maar ook raven en zeearenden hebben er namelijk moeite mee om de taaie huid van grote hoefdieren te openen. Delen van karkassen zijn daardoor niet meteen bereikbaar en in de warme zomerdagen na een paar dagen ongeschikt door de snelle groei van bacterien en vliegenmaden.

Onder gieren onderling is ook verschil in gereedschap. De snavel van de monniksgier is het meest robuust. Deze soort is dan ook als geen andere aasvogel in staat om kadavers van grote hoefdieren als runderen te openen. De snavel van een vale gier is iets minder robuust, maar de huid van een ree is kinderspel, zo blijkt uit de aan elkaar gesmede foto’s die tussen 25 en 28 juli zijn geschoten. Op 25 juli benadert de vale gier de reebok en maakt in één beweging een opening in de oksel achter de linkerpoot. Als een warm mes door de boter!

Zondag 29 juli werd de vale gier voor het laatst in de kalksteengroeve waargenomen. In de daaropvolgende dagen werden meldingen gedaan op waarneming.nl van een vale gier onder Weert, in Noord-Brabant, Overijssel en Zuid-Holland. Het zijn echte zwe(r)vers!
Vale gieren redden het lang zonder een fatsoenlijke maaltijd, tot wel 2 weken. Tijdens hun zwerftochten kunnen ze enorme afstanden afleggen, waarbij ze de laatste jaren in wisselende aantallen waargenomen worden in de Lage Landen. Dode grote dieren zijn in de Lage Landen echter een zeldzaamheid. Door verwijdering na sterfte, afschot of aanrijding blijven weinig (grote) dode dieren liggen. Een vakantie naar de Lage Landen zal voor de meeste vale gieren uitlopen op een hongervakantie. De kadavers van een ree en wild zwijn maakten kennelijk het verschil voor deze vale gier om langer te vertoeven en weer op krachten te komen na een lange vlucht.

Onder de noemer Dood doet Leven werken natuurorganisaties aan de terugkeer van grote dode dieren in de natuur en aan het herstel van zeldzame aaseters.

Tekst: Twan Teunissen en Bart Beekers, ARK
Foto: Mark Zekhuis, Saxifraga
Video: Dood Doet Leven