Onze mannetjes zijn zwanger!

Bericht uitgegeven door Stichting ANEMOON op [publicatiedatum]

Kortsnuitzeepaardjes komen sinds enkele jaren ieder voorjaar en zomer in kleine aantallen op onze kust voor. Ook deze zomer hebben sportduikers tenminste zeven en mogelijk nog meer Kortsnuitzeepaardjes in de centrale Oosterschelde aangetroffen. Ze blijken zich hier ook succesvol te kunnen voortplanten, want de afgelopen weken zijn tenminste twee zwangere mannetjes waargenomen.

De Nederlandse kust vormt de meest noordelijke verspreidingsgrens van Kortsnuitzeepaardjes. Hier is het een schaarse soort die de laatste jaren steeds frequenter maar nog steeds slechts in kleine aantallen op onze kust wordt aangetroffen. Voor sportduikers is het vinden van een zeepaardje een ware hoofdprijs. Eerder dit jaar werd de vondst van het eerste Kortsnuitzeepaardje van 2010 op natuurbericht.nl gemeld.

De Kortsnuitzeepaardjes komen hier niet alleen voor maar lijken zich ook succesvol voort te kunnen planten. Dit jaar zijn enkele koppeltjes van een mannetje en een vrouwtje binnen een straal van enkele meters bij elkaar aangetroffen. Zelden zien we ze echt bij elkaar zitten. Bij de paring deponeert het vrouwtje eitjes in de broedbuidel van het mannetje. Dat is een zak die onder de buik hangt. Hij bevrucht vervolgens de eitjes en laat ze in de broedbuidel uitkomen. Dat een mannetje zeepaard zwanger is, is goed te zien. De buidel zwelt steeds verder op. Dit is de afgelopen weken bij zeker twee Kortsnuitzeepaardjes waargenomen.

Juist tijdens de zwangerschap zijn de Zeepaardjes bijzonder honkvast. Gedurende een periode van meerdere weken blijven ze op dezelfde locatie zitten. Eén dezer dagen en misschien wel vandaag zullen deze mannetjes bevallen en zwemmen de minuscuul kleine zeepaardjes de zilte wijde wereld in. Let dus goed op uw brievenbus want wellicht zit daar vandaag of morgen een geboortekaartje in met de heuglijke mededeling dat Papa Zeepaard in de buurt van Zierikzee bevallen is van enkele tientallen nakomelingen.

Of deze jonge Zeepaardjes snel genoeg de Oosterschelde verlaten om voor de winter naar warmer zeewater te kunnen migreren is nog maar de vraag. Het is een wrede wereld waar ze in terechtkomen.

Tekst en foto’s: Peter H. van Bragt, Stichting Anemoon