Honderduizenden verstekelingen in het Grevelingenmeer

Bericht uitgegeven door Stichting ANEMOON op [publicatiedatum]

De levenscyclus van krabben bestaat in eerste instantie uit een larvaal stadium dat als onderdeel van het plankton in de waterkolom zweeft. Pas na een hele serie vervellingen krijgen de larfjes het uiterlijk van minuscule krabbetjes. In dit stadium vestigen ze zich normaal gesproken op de zeebodem om daar uit te groeien tot volwassen krabben. Vrijwilligers van de Stichting Anemoon hebben recent echter heel veel van deze kleine krabbetjes als verstekeling aangetroffen op kleine kwalletjes. Het is een opvallend maar vooral ook grappig natuurfenomeen dat we niet vaak te zien krijgen. Deze zomer is het echter massaal in het Grevelingenmeer waar te nemen. Honderduizenden verstekelingen liften er mee op kwalletjes.

Krabben behoren net als insecten tot de groep van de geleedpotigen. Een van de vele gemeenschappelijke eigenschappen is dat de embryo’s via een hele serie vervellingen en gedaanteverwisselingen na verloop van tijd uitgroeien tot jonge dieren die dan pas het uiterlijk van de volwassen individuen krijgen. De eerste stadia van de krabbenlarfjes zijn microscopisch klein en zweven in het late voorjaar als plankton in het water. Ze lijken in de verste verte nog niet op krabbetjes. Pas na een aantal vervellingen in de vroege zomer gaan ze uiteindelijk over in een stadium dat de eerste gelijkenissen vertoont met de volwassen dieren. Op dat moment zakken ze naar de bodem en beginnen daar hun leven als krabbetje. Het uitgroeien tot volwassen dieren gaat via nog veel meer opeenvolgende vervellingen.

Omdat de diertjes zo klein zijn blijft dit proces bijna altijd voor onze ogen verborgen. Dit jaar echter hebben de jonge krabbetjes ons in het Grevelingenmeer een fraai inkijkje gegeven in hun ontwikkelingsproces. Hier was deze zomer een opmerkelijk groot aantal grote en kleine kwalletjes aanwezig. Schijnbaar kwamen heel veel krabbetjes die in hun laatste vervellingen zaten, voor het vestigen op de zeebodem, terecht op de hoedjes van deze kwallen. Daar vielen ze heel goed op, en hebben we er deze unieke foto’s van kunnen maken.

Op de foto’s is onder andere te zien dat de verstekelingen nog in diverse stadia van ontwikkeling zaten en geen voorkeur hadden voor een speciale soort kwal. Ze zijn op tenminste drie soorten aangetroffen. De verstekelingen zaten er vast niet voor het fraaie uitzicht. Omdat de kwalletjes actief door het water zwemmen, stroomt er veel water langs de krabbetjes. Als ze zo klein zijn voeden ze zich met plankton dat daarmee ruimschoots beschikbaar is. De krabbetjes hadden het hier duidelijk goed naar hun zin. En de sportduikers hebben ook kunnen genieten van dit grappige natuurfenomeen.

Je moet er echter wel hele goede ogen voor hebben. Deze kwalletjes hebben een doorsnede van ongeveer één centimeter en de krabbetjes zijn niet groter dan circa één tot twee millimeter. In de kwalletjes zijn tegelijkertijd ook veel kwalvlooien aangetroffen. Maar daar hebben we al eerder veel aandacht aan besteed op deze website.

Tekst en foto’s: Peter H. van Bragt, Stichting Anemoon