Vlinder brengt hele leven door in de blije berm

"Als je even stopt bij deze bloeiende berm, dan heb je grote kans dat je mij ook ziet. Ik leef van nectar in de bloemen. Gelukkig heb ik een lange roltong, zo haal ik mijn voedsel ook uit bloemen waar dat zoete lekkers diep in verborgen zit zoals het hoge koninginnekruid of het mooie felblauwe slangenkruid. Heel anders dan de zweefvliegen die ik hier tegenkom, die moeten het met hun korte tongetjes doen met de schermbloemen die er staan. Gelukkig is het hier mooi gemengd met verschillende plantensoorten. Het is daardoor best een vreedzaam gebeuren in deze blije berm: alle vlinders, bijen en zweefvliegoorten hebben hun eigen favoriete planten, dus we hoeven  elkaar niet te beconcurreren.

Ik kan prima vliegen, maar een plek als deze, waar ik mijn hele leven kan doorbrengen, is natuurlijk ideaal. Als we toch gaan vliegen naar andere gebieden zijn bermen bovendien erg geschikt om ons te verplaatsen, als er tenminste voldoende bomen en struiken zijn.

Kieskeurig

Mijn moeder heeft mij hier als eitje gelegd. Zij koos voor de brandnetel als kraamkamer, omdat mijn broertjes en zusjes en ik dan meteen konden gaan eten zodra we als rupsjes uit ons eitje kwamen. Maar er zijn ook vlinders hier die hun kraamtijd doorbrachten op klavers - de icarusblauwtjes - of look-zonder-look en pinksterbloemen. Die laatste twee planten gebruiken de oranjetipjes en zij zijn nogal kieskeurig. De meeste vlinders zijn dat eigenlijk wel, als ik eerlijk ben. Maar goed ook, als we allemaal op hetzelfde aanvallen, gaat het natuurlijk ook mis. 

Rust nodig

Toen ik uit mijn eitje kwam als ienie-mienie rupsje, ben ik als een dolle gaan eten en uitgegroeid tot een flinke rups. Daarna ging ik verpoppen. Daarbij heb je wel rust nodig en een beetje zon zodat je pop niet gaat schimmelen. Gelukkig maaien ze hier niet, stel je voor zeg dat je daar net hangt om vlinder te worden…. Ik heb een beetje een ruig stuk opgezocht en daar is het mooi gelukt met mijn metamorfose, al zeg ik het zelf.

Steeds meer

Nu kijk ik met een scheef oog naar mijn soortgenoten. Om straks ook een gezin te kunnen stichten. Als er niemand met een maaimachine komt, houden we het hier wel vol. Sterker nog: we zijn met steeds meer. Mooi om naar te kijken voor jullie, toch?"

Tekst: Provincie Overijssel
Foto: Pixabay