Domweg gelukkig in een stacaravan

In 2019 onderzochten Liesbeth Paardekooper en Marion van Amelrooij van de Geluksatlas via een enquête in het AD waar Nederlanders het meest gelukkig zijn en waarom. Mijn collega schreef er op Atlas Leefomgeving het artikel De gelukkigste plek in Nederland over. Ruimte stond met stip op één, gevolgd door stilte, ongerepte natuur en water. Liesbeth Paardekooper en Marion van Amelrooij zagen bovendien een sterke correlatie tussen geluksplekken en vakantiebestemmingen. Niet verwonderlijk, want vakantieplekken staan natuurlijk vaak voor groen, rust en veel recreatiemogelijkheden. Maar waar zoek je nu geluk, rust en ruimte nu grenzen en terrassen gesloten zijn? Nou, in een stacaravan!

Geluk zoeken op de fiets

Een stacaravan, dat is toch iets voor oude mensen? Zo kijk ik er tegenaan voor corona uitbreekt. Het lijkt mij dodelijk saai om elke keer naar dezelfde plek op vakantie te gaan. Ik wil nieuwe landen en culturen ontdekken. Georgië, Vietnam, IJsland, Sri Lanka en verder. Maar dan komt corona patsboem. Grenzen op slot, veel thuiszitten en dagen die allemaal op elkaar lijken.

Met een vriendin ontsnap ik op mijn racefiets aan de sleur. Zonder kaart gaan we op pad en we zien wel waar we uitkomen. Dat blijft toch de leukste manier van onderweg zijn. De Vecht, die kennen we al, en met ons half Utrecht. Overal waar we kijken, zien we wandelaars en fietsers. Pas als we rechtsaf slaan, wordt het rustiger.

Zo ontdekken we het mooie moerasgebied langs het Tienhovense kanaal. Al fietsend over het smalle paadje kun je oneindig ver kijken en genieten van de wolkenluchten en het waterlandschap. Maar we komen ook de prachtige wipwatermolen De Trouwe Waghter tegen. De molen dankt zijn naam aan de rol die de molen in de Tweede Wereldoorlog voor onderduikers speelde. Zo gaf de toenmalige molenaar met de verschillende wiekstanden signalen door. Een spannend verhaal! Tijdens één van deze dwaaltochten ontdekken we ook recreatiegebied De Wilgenplas. 

Verdwalen brengt geluk

Geluk vind je meestal als je er niet naar op zoek bent. "Zullen we een kijkje nemen?", vraagt mijn vriendin. De Wilgenplas dankt zijn bestaan net als nabijgelegen Maarsseveense plassen aan de turfwinning. Mede door water en wind zijn de vele slootjes ontstaan. Aan weerszijden staan chaletjes en caravans. Wat een mooi plekje! Ik krijg een aha-moment. Door corona liggen mijn reisplannen in de ijskast. Het ziet er niet naar uit dat ik ze snel weer kan laten ontdooien. Hoe leuk zou het zijn als je altijd op vakantie kon, en er alleen maar een stukje voor hoefde te fietsen? Ik heb net een opblaasbare kayak gekocht. Daar zou ik mooie tochtjes mee kunnen maken. Na een vermoeide werkdag even lekker de natuur in en het water op.

Best of both worlds

Op de Atlas Leefomgeving hebben we de nieuwe tool Check je plek. Met deze tool kun je twee locaties heel makkelijk vergelijken. Laat ik de Wilgenplas eens met mijn woonplek vergelijken. In een oogopslag zie ik dat de leefomgeving op mijn vakantieplek to be veel beter scoort. Ik woon in Zuilen, een buitenwijk van Utrecht. En ook al liggen de Vecht en het Julianapark op loopafstand, een stadswijk blijft toch een stadswijk.

Op mijn vakantieplek is de luchtkwaliteit beter, er is minder geluid en het blijft koeler bij hitte. En ik kan maar liefst 400 meer sterren zien. Alleen qua schaduwrijke bomen scoort mijn eigen straat beter. En de voorzieningen zijn beter. Maar meer dan een supermarkt heb ik op mijn geluksplek niet nodig. Ik houd van de stadse reuring en zou nooit uit de stad weg willen. Even naar de bioscoop gaan, een concertje pakken of een terrasje in de zon. Maar toch… mijn tuin is een pijpenlaatje en ik mis de natuur. Hoe mooi zou het zijn om het beste van twee werelden te hebben?

Dromen is leuk, maar doen nog leuker

Je moet nooit te lang blijven dromen. Mijn nicht en haar vriend blijken toevallig met hetzelfde idee rond te lopen. Zij wonen in de buurt van Rotterdam en mijn tante was net naar een verzorgingstehuis in Utrecht verhuisd. Mijn nicht gaat wekelijks op bezoek en een logeeradresje in de buurt is dan handig.

De eerste caravan waar we in augustus gaan kijken, ligt ver boven ons budget. Een maand later gaat de telefoon...mijn nicht en haar vriend. Of ik mee ga kijken? Ik ben niet in Utrecht, maar via hun mobiel kijk ik mee. Diezelfde avond geven we akkoord. En zo word ik in september officieel eenderde eigenaar van een heuse stacarvan. Best spannend. Genoeg beren op de weg immers.

De caravan is een tien jaar oude bak die het grootste deel van zijn leven aan de kust van Engeland heeft gewoond. De inrichting is morsig jaren zeventig met een groezelige oranje bank. De muren zijn witgeel en zien eruit alsof iemand ze met de inhoud van een geklutst ei heeft behangen. Maar het plekje is prachtig. Een hele grote tuin en een terras aan het water. Ik kan zo met mijn kayak het water op. 

Geluksplek? Klusplek!

Een geluksplek ontstaat niet vanzelf, daar moet je wat voor doen. Tot nu toe was mijn geluksplek dan ook meer een klusplek. Maar dat klussen is eigenlijk best leuk. Thuiszitten doe ik immers al genoeg. En gelukkig zijn mijn mede-eigenaren erg handig. We verven de wanden en deuren en laten een nieuwe vinylvloer leggen. Er komt zelfs een nieuwe keuken. Online zijn er heel veel klustips te vinden. Een hele leuke website hiervoor is bijvoorbeeld Caravinity.

Zo wordt het steeds meer ons plekje. En over een maand, als het park weer opengaat, zijn we zomerklaar. Binnen dan voor eventjes, want met klussen aan een caravan ben je nooit klaar. En buiten moeten we nog beginnen…

Letterlijk in rustiger vaarwater

En brengt dat nou geluk? Mij wel! De fietstocht ernaartoe is al heel mooi. De weg voert langs de Parel van Zuilen, een hofstee uit de 17de eeuw en Stadstuin Zuilen, een initiatief dat Utrecht groener wil maken voor iedereen. Maar ook langs boerderijen en plassen. Zo waan ik mij op de fiets al in vakantiesferen.

En in de laatste weken van september maakte ik een paar tochtjes met mijn kayak. Na een drukke dag letterlijk in rustiger vaarwater, want motorboten zijn niet toegestaan. Het kabbelen van het water, eenden en zwanen die voorbij zwemmen, het ruisen van het riet… daar kan geen mindfulness-app tegen op. En na afloop lekker droog en schoon naar huis, want onze caravan beschikt over een douche.

Toen het laatst even echt winter was, hebben we lekker geschaatst en ons daarna opgewarmd bij de kachel met een warme chocomel van de koek- en zopietent van de nabijgelegen Heeren van Maarssen. Maar ik kan niet wachten tot april… Dan wordt de in de winter afgesloten watertoevoer weer aangesloten en is het lekker kayakweer.

Niet meer elk jaar naar Verweggistan

Het voelt goed om een geluksplek te hebben in coronatijd. Alles is onzeker en er mag zoveel niet. Maar naar mijn geluksplek kan ik altijd toe. Ik ben ook anders na gaan denken over vakantie. Ik schrok van de CO2-uitstoot van mijn laatste reis naar Vietnam. Volgens Greentripper 3240 kilo! Dat is volgens Milieu Centraal meer dan wanneer je 2,5 jaar een energiezuinig huis (label A) zou verwarmen. Natuurlijk wist ik dat vliegen niet goed voor het milieu is. Maar van zo’n getal kijg je toch een beetje vliegschaamte, al is het met terugwerkende kracht. 

Het betekent niet dat ik straks in het nieuwe normaal nooit meer een nieuwe plek wil ontdekken. Maar wel dat ik nu heb ontdekt hoe leuk dichtbij huis kan zijn. Ik hoef niet meer elk jaar naar Verweggistan voor mijn geluk. 'If you can't change (the lockdown), change the way you think about it', zo staat het op de website van World Happiness Day. Dat heeft corona mij wél gebracht.

Duurzame doeners in Utrecht

Houd Nature Today in de gaten. Over twee weken verschijnt een interview met Liesbeth Paardekoper van de Geluksatlas. Op de Internationale Dag van het Geluk op 20 maart verschijnt namelijk haar nieuwe gids. Die beschrijft door middel van interviews met duurzame doeners in Utrecht, hoe je zelf een gelukkige stad maakt. Ook leuk als je niet in Utrecht woont!

Tekst: Jeannine Brand, Atlas Leefomgeving
Foto’s: foto-archief Jeannine Brand
Figuren: Atlas Leefomgeving