Limburgse vale gier eet dood wild zwijn

Bericht uitgegeven door ARK [land] op [publicatiedatum]

Sinds 16 juni zwerft er een vale gier in het grensgebied van Limburg en België bij Maastricht. De vogel overnacht in kalksteengroeves van de Sint Pietersberg (Montagne St Pierre) bij Maastricht en het Waalse Haccourt. Het project Dood Doet Leven legde in beide kalksteengroeves dode zwijnen neer met een cameraval gericht op het karkas. De cameraval in de groeve van Haccourt had succes. Tussen 5 en 12 juli at de gier van het zwijn. Ontelbare foto’s zijn samengesmeed tot een time-lapse die de afbraak van het zwijn met hulp van de vale gier laten zien.

Succes van natuurbescherming
De laatste jaren worden vaker vale gieren (Gyps fulvus) in Nederland gezien. Was hij vroeger een superzeldzame dwaalgast, tegenwoordig worden jaarlijks gieren in wisselende aantallen gezien. Het is niet verwonderlijk dat de vogels vaker worden gezien omdat de aantallen vale gieren in Frankrijk en Spanje flink zijn gegroeid.
Begin jaren ’80 waren er in Spanje nog maar een paar duizend gieren over. Inmiddels is de populatie gegroeid naar meer dan 25.000 paren en meer dan 80.000 vogels. In Frankrijk groeide de populatie van 17 in 1999 tot 796 in 2007. Ook elders in Zuid-Europa nemen de (kleine aantallen) weer langzaamaan toe. De toename is toe te schrijven aan afname van (illegale) jacht, minder illegale vergiftiging en betere bescherming.
Jonge vogels die nog niet broeden zwerven vaak over grote afstanden. De Limburgse vogel is ook zo’n jong dier. Helaas vinden deze zwervers in Noord-Europa niks te eten. Vele gieren sterven dan ook van honger in onze contreien.

Aaseter
De vale gier is een aaseter bij uitstek. Met vleugels van zo’n tweeënhalve meter zweven de grote vogels over grote afstanden op zoek naar karkassen van dode dieren. Als een gier een dood dier heeft gevonden, is deze grote vogel in staat om het karkas open te scheuren en op te eten. Hun bijna kale kop en nek steken ze in het dode dier zonder het risico dat hun veren verstrikt raken achter botten; daarnaast kunnen ze zich zo gemakkelijk schoonhouden. Vale gieren openen het buffet en eten tot ze zat zijn; daarna worden ze vaak gevolgd door andere aaseters zoals zwarte en rode wouw, raaf en in Zuid-Europa ook aasgier. Op het filmpje is te zien hoe de vale gier de buik van het zwijn ingaat en de lekkerste hapjes van binnen weghaalt. Ook andere weke delen zoals mond, anus, ogen en oren van het zwijn worden geproefd.

Dood doet Leven
Dode dieren zijn onmisbaar in de natuur. Een dood dier vervult de functie van een druk bezocht restaurant, waar honderden andere dieren aan de dis schuiven. Imposante soorten zoals raaf, vos en deze vale gier, maar ook kleiner grut zoals aaskevers, vliegen en kledingmotjes.
Kadavers vormen de laatste schakel in een ingenieuze voedselketen. De dood van het ene dier, betekent het (over)leven voor een ander. Het laten liggen van grote dode dieren in de natuur is echter ongebruikelijk in Nederland. Het project ‘Dood doet Leven’ zet zich in voor de terugkeer van dode dieren én grote aaseters in de natuur.

Dit voorbeeld laat zien dat gieren en andere aaseters in Nederland en België niet hoeven te verhongeren, zolang wij maar bereid zijn om dode dieren in ieder geval plaatselijk in de natuur te laten liggen.

Zie ook het bericht Zuiders roofvogelgeweld in België! op Natuurbericht.be.

Tekst: Twan Teunissen en Hettie Meertens, ARK
Foto en video: ARK