Hollandse pot

Bericht uitgegeven door FLORON op [publicatiedatum]

Moerasandijvie is een echte Hollandse poldersoort. In de winter zijn de groene rozetten al zichtbaar die zomers uitgroeien tot velden vol felgele bloemen. Dan onbereikbaar ver weg, nu al schaatsend aan je voeten.

Winterweer. Sneeuw en ijs, het kan sommigen niet lang genoeg duren. De wereld op zijn kop waarin de natuur het voor het zeggen heeft. Een landschap waarin het perspectief verandert en waterlopen opeens toegang verschaffen tot dat wat eerder afgelegen en ontoegankelijk was. De schaatsende natuurliefhebber doet zo waarnemingen op plaatsen die in andere jaargetijden minder bereikbaar zijn. Ook op plantengebied.

Neem de Oostvaardersplassen, een plek waar je normaal gesproken slechts een klein deel van te zien krijgt. Een vogelparadijs, maar ook een hotspot van de internationaal zeldzame Moerasandijvie, die hier bij de inpoldering van Flevoland een ware explosie te zien gaf. Zo uitbundig als toen is het bij lange na niet meer, maar nog steeds komt Moerasandijvie in de polder veelvuldig voor. Ganzen, hier in ruime mate voorhanden, dragen daar toe bij. Al grazend zorgen zij voor een open vegetatie waar Moerandijvie voldoende kiemingsmogelijkheden heeft. Dat is belangrijk, want in een meer gesloten vegetatie heeft deze pionier het nakijken.

Moerasandijvie doet het vooral goed in natte, losse, voedselrijke bodem. Pas drooggevallen waterkanten bijvoorbeeld, of baggerdepots. De randzone van ondiepe plassen in de Flevopolder vormt dus een uitstekend leefgebied voor deze planten. Om de karakteristieke gele velden van bloeiende Moerasandijvie te zien moet je in de zomer zijn. Nu in de winter tref je slechts de groene rozetten. Dat beeld levert overigens meer gevoel op voor de naam Moerasandijvie dan de aanblik van een plant in bloei. Je schaatst als het ware langs een ‘groenteveldje’. En denkt aan een winterse stamppot…

Tekst: Wout van der Slikke, FLORON
Foto: Martin van Amstel