Oefening baart kunst
Vogelbescherming NederlandBericht uitgegeven op woensdag 1 juli 2009 door Vogelbescherming Nederland
In deze tijd van het jaar oefenen jonge zwartkoppen volop hun zang. Voor de zwartkop geldt letterlijk: oefening baart kunst. Pas volgend voorjaar, na een klein jaar hard repeteren, begint het ergens op te lijken.
De zwartkop herken je aan…. zijn zwarte kop! Vrouwtjes en juvenielen willen het de beginnende vogelaar nog weleens lastig maken: die hebben namelijk een bruine kop. Toch lijken ze allemaal behoorlijk op elkaar, de donkere kap tekent zich goed af.
De zwartkop zit meestal goed verstopt in de struiken, maar hij laat wel van zich horen. Zijn vrolijke gekwetter is in deze tijd van het jaar tot ver te horen. Vooral de jonge zwartkoppen oefenen er lustig op los. Zij moeten de zang nog onder de knie krijgen.
Nadat de jonge zwartkopman is uitgevlogen maakt hij gedeeltelijk een verenrui door. Tegelijkertijd gaan de hormonen opspelen, waardoor je vanuit de dichte bosjes een langdurig, onsamenhangend gebrabbel kan horen. Deze zang heet subsong.
De zang van de jonge zwartkopman lijkt niet op de volle, heldere zang van de zwartkop in het voorjaar. Daarvoor moet hij nog hard oefenen, waarbij hij vooral leert door te luisteren naar zijn volwassen soortgenoten. Dit leerproces duurt lang: pas in het voorjaar lijkt het ergens op. Maar dat is slechts het begin, in de jaren daarna wordt zijn zang steeds beter en fraaier.
Zie daar de uitdaging voor de geoefende vogelaar: hoe onderscheid je de zang van de jonge zwartkop van die van de volwassene? Ook hiervoor geldt: oefening baart kunst.