Reuzenberenklauw

Reuzenberenklauw rukt op

De Natuurkalender
4-AUG-2008 - Steeds vaker zie je in weiden, wegbermen en plantsoenen de hoge stelen van de reuzenberenklauw. Met zijn grootte kan hij andere planten weg concurreren. Daarnaast kan aanraken van de plant pijnlijke plekken veroorzaken. Een plant om rekening mee te houden.

Bericht uitgegeven door De Natuurkalender op maandag 4 augustus 2008

Steeds vaker zie je in weiden, wegbermen en plantsoenen de hoge stelen van de reuzenberenklauw. Met zijn grootte kan hij andere planten weg concurreren. Daarnaast kan aanraken van de plant pijnlijke plekken veroorzaken. Een plant om rekening mee te houden.

De reuzenberenklauw is de grote broer van de gewone berenklauw, een algemeen voorkomende plant in Nederland. De reuzenberenklauw is echter niet inheems en komt oorspronkelijk uit de Kaukasus. In de 19e eeuw is deze plant meegebracht naar Europa om hier de tuinen op te sieren. Maar de plant is inmiddels sterk verwilderd mede onder invloed van de stijgende temperaturen. Vooral verstoorde, voedselrijke plekken, zoals wegbermen, zijn het domein van de reuzenberenklauw. Aangezien één plant duizenden nakomelingen kan voortbrengen, kan de reuzenberenklauw snel een groot gebied koloniseren.

Reus onder de planten
De reuzenberenklauw kenmerkt zich vooral door zijn grote afmetingen. De plant kan gemakkelijk een hoogte van vier meter bereiken. Ook de bladeren zijn groot: soms wel een meter lang. De witte bloemschermen bestaan vaak uit meer dan honderd kleine bloemetjes en kunnen vijftig centimeter in doorsnee worden. Daarnaast is de plant sterk behaard en deze haren zijn langer en stijver dan bij andere schermbloemigen.

Niet graag gezien
De reuzenberenklauw is niet giftig, maar toch is hij geen graag geziene gast in de natuur. Door z’n grote bloemschermen en bladeren neemt de plant namelijk veel licht weg, waardoor hij in staat is andere planten weg te concurreren. Gecombineerd met de hoge kiemkrachtigheid kan dit al snel leiden tot grote oppervlaktes vol met reuzenberenklauw.

Naast dit negatieve effect op de biodiversiteit brengt de plant ook gevaren met zich mee voor recreanten. De stengelharen kunnen namelijk gemakkelijk wondjes veroorzaken op de huid en als deze wondjes vervolgens in aanraking komen met het sap van de plant, kan dit leiden tot rode vlekken, zwellingen en zelfs brandblaren. Contact met de ogen kan blindheid tot gevolg hebben. Voorzichtigheid is dus geboden! Mocht je onverhoopt in contact komen met de reuzenberenklauw, spoel je huid dan meteen met water af en vermijd zonlicht zoveel mogelijk.

Beheer
Gelukkig is er wel iets te doen tegen de opmars van de reuzenberenklauw. Begrazing door schapen en grote grazers is een goede methode, mits de grazers meerdere jaren achter elkaar ingezet worden. Jonge planten kunnen ook heel goed handmatig worden uitgestoken.

Maaien is minder effectief en kan in sommige gevallen juist de groei van de planten bevorderen. In het gebied van herkomst heeft de reuzenberenklauw ook natuurlijke vijanden. Daar wordt de plant namelijk belaagd door aaltjes en kevers. Helaas komen die bewuste soorten hier niet voor. Bestrijding door middel van begrazing is een kwestie van de lange adem. Voorlopig is er dus nog volop kans om de reuzenberenklauw tegen te komen. En zolang aanraking maar vermeden wordt, kunt u gerust genieten van de aanblik van een veldje reuzenplanten.

Tekst: Renske Terhürne, De Natuurkalender
Foto: GerardM, GNU Free Documentation License