Dagpauwogenkerkhof

Iedere winter gaan vleermuisliefhebbers op pad om het aantal overwinterende vleermuizen te tellen in hun winterverblijven. Bunkers zijn een geliefde plek en vrijwel alle geschikte bunkers in ons land worden jaarlijks bezocht. Veel vleermuistellers letten ook op andere dieren die ze tegenkomen. Jan Boshamer telt vleermuizen in bunkers in Noord-Holland en houdt ook altijd precies bij hoeveel ‘andere’ dieren hij daar overwinterend ziet. Zo vindt hij bruine kikker, gewone pad en kleine watersalamander, maar ook blinde bijen (een zweefvlieg), nachtvlinders als roesje en waaiermot, en natuurlijk dagvlinders als kleine vos en dagpauwoog. En de grote extra generatie die de dagpauwoog vorig jaar had, is ook terug te zien in die bunkers. Had hij in de winter van 2023 op 2024 in alle bunkers samen 36 dagpauwogen, deze winter waren dat er maar liefst 136. Ook Lucien Calle, die in Zeeland vleermuizen telt, merkte op dat er heel veel meer dagpauwogen werden gevonden in de vleermuisbunkers.

Een hele bijzondere melding kwam uit een groeve in Zuid-Limburg. John Caris vond daar, naast overwinterende dagpauwogen, een plek met heel veel vleugels van dagpauwogen. Hij schrijft: “Ik heb wel vaker vlindervleugels zien liggen in een groeve, maar nooit zoveel. In het plafond boven dit vleugelkerkhof bevindt zich een ondiepe holte. Daar zal de boosdoener in kwestie regelmatig gegeten hebben. Toen ik de foto maakte, was de holte leeg en was de vleermuis elders.” De reactie van John Hagenman op dit bericht was: “Hoogstwaarschijnlijk een smidse (eetplaats) van een grootoorvleermuis, want die staan erom bekend dat ze in hun overwinteringsplek wel rondkruipen en vlinders verschalken.” Het lijfje van de vlinder is waar de vleermuis op uit is en de vleugels ‘blieft’ hij niet, dus die vallen dan naar beneden onder de plek waar hij de vlinder heeft verorberd. Juist omdat er nu zoveel dagpauwogen zijn, is de kans om zo’n kerkhof te vinden groter.

Tekst: Kars Veling, De Vlinderstichting
Foto’s: John Caris; Kars Veling