Natuurjournaal 24 juli 2024

Afgezien van toeristen en boten geniet de grijze zeehond van de lange dagen. Deze lobbesen zijn de grootste roofdieren van de Noordzee en de Waddenzee. Meestal houden ze afstand van mensen, maar ze zijn niet schuw en soms zelfs leergierig en speels. Grijze zeehonden zijn sterk en kunnen goed zwemmen, ze gaan moeiteloos van de Waddenzee naar Engeland en weer terug. In een ver verleden was de grijze zeehond waarschijnlijk algemener in de Noordzee dan de gewone zeehond, maar in de Middeleeuwen werden ze in de Waddenzee door de mens uitgeroeid. Rond 1950 werden de eerste grijze zeehonden weer in Nederland gezien en sinds 1980 is er voortplanting in de Nederlandse kustwateren. Tegenwoordig komt de grijze zeehond weer op een aantal plekken in de Waddenzee algemeen voor, al lijkt de groei op dit moment wat af te vlakken. 

Hoor je het geluid van een druppelende kraan, maar ben in je in de natuur? Wie weet is er wel een moerassprinkhaan in de buurt. Deze grote groengele sprinkhaan maakt een hoog, metaalachtig, tikkend geluid, dat naast die druppelende kraan ook wel vergeleken wordt met een grasspriet tegen schrikdraad of het knippen van vingernagels. Het is een felgekleurd dier dat vooral door zijn rode achterpoten en grote formaat met geen enkele andere sprinkhaan te verwarren is. Behalve springen kunnen moerassprinkhanen ook goed vliegen. De naam zegt het al: de moerassprinkhaan houdt van natte leefgebieden, zoals vochtige en natte gras-, hooi- en weilanden, laagveengebieden, oevers en uiterwaarden.

Tekst: Ineke Radstaat, Nature Today
Foto's: Mark Zekhuis, Saxifraga; Rudmer Zwerver, Saxifraga