Natuurjournaal 23 november 2024

Je ziet de buizerd in Nederland meer in de winter dan in de zomer. Veel Noorse en Zweedse buizerds trekken namelijk in het najaar naar het zuiden en zuidwesten van Europa, onder andere naar Nederland. De buizerds die in Nederland broeden, blijven meestal hier en dus zijn er nu een stuk meer in ons land. Het verenpak van een buizerd is erg variabel, van donkerbruin tot bijna wit. Deze kleurvariatie heeft een genetische basis, maar er is nog maar weinig bekend over het waarom. Het zou kunnen dat een licht verenkleed in een bepaald leefgebied voordelen heeft. De buizerd heeft een aantal lookalikes, maar is altijd duidelijk te herkennen aan zijn geluid, een katachtig miauwen.

Terwijl er bijna geen dieren zijn die in de winter een jong krijgen, is dat voor grijze zeehonden juist het geboorteseizoen. De eerste pups worden begin december geboren. Voor het werpen van de jongen trekken de vrouwtjes naar de voortplantingsgebieden op het land, zoals kusten, ijsplaten of zandplaten boven de vloedlijn. De vrouwtjes keren ieder jaar terug naar dezelfde plek. Met hun witte vacht en grijze snuit zijn de pups onmiskenbaar. Bij de geboorte zijn ze ongeveer een meter lang en tussen de elf en twintig kilo zwaar. Ze verliezen hun witte, wollige vacht al na twee tot drie weken. Tijdens die weken blijven ze bij hun moeder en gaan ze niet het zeewater in.

Tekst: Ineke Radstaat, Nature Today
Foto's: Mark Zekhuis, Saxifraga; Bart Vastenhouw, Saxifraga