Natuurjournaal 3 april 2024

Om eidereenden te zien moet je op de Wadden zijn, daar houdt het overgrote deel van de Nederlandse populatie zich op. Ze broeden daar in de duinen, maar eerst moet er natuurlijk gebaltst worden. Dat doen de eidermannen ontzettend toegewijd met een wiegend dansje op het water. Het is best bijzonder dat deze eend in Nederland broedt, de meeste broedgebieden liggen veel noordelijker, aan de Scandinavische kusten en in IJsland. In het verleden breidde de soort zich uit naar het zuiden met een eerste broedgeval in Nederland in 1906. Ze overleefden de slechte waterkwaliteit in de jaren 60, maar de afgelopen dertig jaar namen de aantallen weer af omdat de kokkels en mosselen die ze eten werden weggevist. Nu lijkt de populatie stabiel, maar de verdere klimaatverandering belooft weinig goeds voor deze noordelijke soort.

In een klein hol krijgt de vos nu haar jongen. Meestal zijn het er vier of vijf. Ook wel eens minder, en soms is het nest vol met wel tien jonge vosjes. De jongen zijn nu nog niet oranjerood maar donkergrijsbruin. Hun ogen zijn dicht, op de tast zoeken ze naar de tepels om te drinken. Na twaalf dagen doen ze hun ogen open en na vier weken wagen ze voor het eerst een paar kleine stapjes buiten het kraamhol. Dan is het ook tijd om te verhuizen, de moeder verplaatst ze één voor één naar een groter hol.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today 
Foto's: Bart Vastenhouw, Saxifraga; Koos Dansen