Natuurjournaal 22 februari 2024

Behalve van de zanglijster, is ook de trek van de grote lijster nu volop bezig. Dat is vroeg: meestal begint die eind februari of in koude jaren pas in maart, maar dit jaar is de trek nu al op haar piek. Grote lijsters zoeken in Nederland hun broedgebieden weer op: kleinschalige landschappen en bosgebieden met open plekken en graslanden. De grote lijster is namelijk een echte wormeneter, dus ze kunnen niet zonder grasveld. De vogels zijn erg schuw en nu en in het voorjaar het beste te ontdekken wanneer ze zitten te zingen. Hou je oren gespitst en luister naar een luide, merelachtige zang die steeds stopt. Zie je de lijster zitten? Let dan op de verschillen met de zanglijster: ze zijn groter, hebben een blekere buik, borst, en kop, en de zwarte vlekken zijn ronder dan de pijlpuntige stippen van de zanglijster.

Kleinschalig landschap, dat is ook favoriet bij de hermelijn. Heggen, bosjes, ruige stukjes, muurtjes: als die er zijn, is de hermelijn er vast ook. Het zijn allemaal plekken waar ze dekking kunnen zoeken, zeker voor de hermelijnen in een witte wintervacht is dat nu geen overbodige luxe. Hermelijnen zijn carnivoren en staan bekend als felle jagers. Ze eten (woel)ratten, woelmuizen en ook wel kleine vogels, maar ze vallen ook gerust een prooi aan die groter is dan zijzelf, zoals een konijn of haas. Hermelijnen komen in nattere gebieden voor dan wezels en zijn niet bang om een duik te nemen of hun prooi te achtervolgen in het water.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today 
Foto's: Piet Munsterman, Saxifraga; Jan Willem Schoonhoven, Waarneming.nl