Natuurjournaal 5 december 2022

Met Sinterklaas is de kraamtijd voor de grijze zeehond aangebroken. De zwangere zeehonden zoeken een plek die rustig is, en die met hoogwater en storm droog blijft. De witte, wollige zeehondenpups kunnen namelijk de eerste maand van hun leven niet zwemmen. De onbewoonde eilanden in de Waddenzee zoals Richel en Griend zijn favoriet. Honderden zeehondenmoeders bevallen er, elk van één pup. Ook mannetjes – bullen – zijn van de partij. Na de zoogtijd van drie weken zijn de vrouwtjes namelijk weer vruchtbaar. De mannen gaan alvast met elkaar in gevecht, de sterkste heeft straks een harem. Geen moment verliezen ze de concurrentie uit het oog, een paar weken lang hebben ze geen tijd om te eten.

De grijze zeehond is het grootste roofdier van Nederland, en ook een andere grote rover is thuis in de Waddenzee. De grote mantelmeeuw is met een spanwijdte van anderhalve meter de grootste meeuw ter wereld. ’s Winters komen ze hier als wintergast, maar steeds vaker blijven ze hier ook broeden. Dan wel het liefst op een onbereikbaar eiland – net als de zeehonden – of achter op een strekdam. Als reuzenmeeuw hebben ze er geen moeite mee voedsel van aalscholvers of zee-eenden te stelen. Verder eten ze alles wat ze kunnen vinden, als het maar vis of vlees is. Behalve aan de grootte, herken je de grote mantelmeeuw aan de donkergrijze mantel. Het verschil met de kleine mantelmeeuw zijn de roze poten, de kleine mantelmeeuw heeft gele poten.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Bart Vastenhouw, Saxifraga