Natuurjournaal 7 juli 2022

Bij sloten, plasjes en vennen in het hele land zijn nu kleine roodoogjuffers aan het uitsluipen. Met dat mooie woord kruipen ze uit hun laatste larvenhuid en kunnen ze, na een tijdje uitharden, wegvliegen als volwassen juffer. Roodoogjuffers zijn heel algemeen en bij allerlei soorten water te vinden. Als er maar waterplanten te vinden zijn, het liefst met fijne bladeren. Drijvende planten vinden ze ook goed. Het kleine juffertje is te herkennen aan – natuurlijk – de rode ogen. Die kleuren mooi bij het zwart-lichtblauwe lijf. Zoals bij veel juffers en libellen zijn de vrouwtjes anders gekleurd dan de mannetjes: zij hebben geelbruine ogen en de zijkant van hun achterlijf is groenig. Je kan de soort verwarren met de grote roodoogjuffer. Die is wat groter en steviger gebouwd en de meeste roodoogjuffers vliegen wat eerder in het seizoen.

Iedereen die in de buurt van een lindeboom woont, weet wanneer die bloeit. De lichtgele bloeiwijze valt nog niet eens zoveel op, zeker niet in zo’n hoge boom. Maar dan de geur, die is niet te missen. Zoete wolken parfum drijven op zomerse dagen langs. Als je door een straat met lindes fietst, raak je bijna bedwelmd door het aroma. In steden en parken kan dat ook de Amerikaanse linde zijn, die rond deze tijd bloeit. De bloei van de inheemse zomerlinde en de winterlinde begint al in juni. Deze twee soorten werden gekruist tot de Hollandse linde. Dat is de soort die het meest wordt aangeplant, ook als leilinde. Een heerlijke geur en een goede schaduwboom, geen wonder dat de linde zo geliefd is. Bovendien worden ze ook oud en groot. De linde van Sambeek is misschien zelfs wel de oudste boom van Nederland.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: André den Ouden, Saxifraga; Warburg, Wikimedia