Natuurjournaal 12 juni 2022

De bloedcicade is een zwarte cicade met zes rode vlekken. Je kunt deze soort momenteel niet missen, hij is overal te vinden. Cicaden zijn vooral bekend als spuugbeestjes of schuimcicaden. De larven van schuimcicaden bevinden zich boven de grond, maar die van de bloedcicade zitten ondergronds. Daardoor zijn ze beschermd tegen rovers. Vliegen doen ze niet zo veel, maar het volwassen diertje, dat op de foto staat, kan meters ver weg springen. Daarvoor heeft hij een paar sterke springpoten.

In april worden de meeste jonge ooievaars geboren. Wat eerder of later kan ook natuurlijk. Een ooievaar legt drie tot vijf eieren en het duurt iets meer dan een maand voordat de eieren uitkomen. Daarna duurt het een week of tien voordat de jongen uitvliegen. De jongen worden nu al aardig groot, maar kunnen nog niet vliegen. De ouders hebben er dus een dagtaak aan. Dat voeren is een lekker smerig karweitje, zouden wij zeggen. De ouders bewaren het gevonden voedsel in de krop, een onderdeel van de slokdarm. Daar begint het al een beetje te verteren. Bij de jongen gekomen wordt het voedsel weer uitgebraakt en met smaak verorberd. Ach, als je niet beter weet. 

Tekst en foto’s: Mike Hirschler, IVN