Nieuwe studie vergelijkt kunstmatige riffen in het Caribisch gebied
Dutch Caribbean Nature Alliance (DCNA), Van Hall Larenstein, Wageningen University & ResearchSinds de jaren zestig worden rond het Caribisch gebied kunstmatige riffen geplaatst voor toerisme, om de visstand te verbeteren, om kustbescherming te bieden en voor wetenschappelijk onderzoek. Helaas is er beperkt onderzoek gedaan om de impact van deze riffen volledig te begrijpen of kunstmatige riffen te vergelijken met hun natuurlijke buren. Onderzoekers discussiëren over de vraag of kunstmatige riffen de vispopulaties daadwerkelijk verbeteren door reproductie te verhogen, of dat ze alleen vissen van nabijgelegen riffen aantrekken. Begrijpen hoe kunstmatige riffen lokale vispopulaties en naburige riffen beïnvloeden is van cruciaal belang bij het maken van zinvolle toekomstige beheerstrategieën.
De studie
Een nieuwe studie, uitgevoerd door Hogeschool Van Hall Larenstein en Wageningen University en Research binnen het AROSSTA-project (Artificial Reefs on Saba and Statia), had als doel de ecologische effecten van kunstmatige riffen in het Caribisch gebied te evalueren. Daarvoor werden 212 verschillende kunstmatige riffen geanalyseerd op basis van riftype, locatie, jaar van plaatsing, doel, materiaal, ecologische ontwikkeling en visbeheerstatus.
De resultaten
De resultaten verschaften veel nieuwe inzichten. De drie meest voorkomende doelen voor kunstmatige riffen bleken: dienen als nieuwe duikplekken (41 procent), voor onderzoek (22 procent) en als ondersteuning van het herstel van ecosystemen (18 procent). De meest gebruikte materialen voor de kunstmatige riffen waren metaal en beton. Vispopulaties bleken gezonder bij riffen met complexere geometrieën en in gebieden met dicht zeegras.
Uit deze studie bleek ook dat slechts 38 van alle kunstmatige riffen zich in gebieden bevinden waar het verboden is om te vissen. Dit betekent dat meer dan tachtig procent van alle kunstmatige riffen bevist mag worden. Dit geldt met name voor de zuidelijke en zuidwestelijke Caraïben (inclusief Aruba, Bonaire en Curaçao), waar alle riffen zich binnen de legale visserijzones bevinden. Aangezien kunstmatige riffen zeedieren uit omliggende habitats aantrekken, kan intensieve visserij door vissers de visbestanden in de omgeving nadelig beïnvloeden en zo eventuele voordelen voor het ecosysteem tegenwerken.
Toekomstig behoud
Effectief marien beheer vereist aanvullende informatie over de effecten van kunstmatige riffen op hun lokale omgeving. De voordelen van een grotere biodiversiteit en grotere vispopulaties kunnen snel teniet worden gedaan door overbevissing in hetzelfde gebied. De huidige beheerstatus van de meeste kunstmatige riffen in het Caribisch gebied vormt daardoor een bedreiging voor de visbestanden. Als kunstmatige riffen op de juiste manier worden geïmplementeerd, kunnen ze een cruciaal hulpmiddel zijn voor toekomstig beheer. Kunstmatige riffen moeten daarom zorgvuldig worden gemonitord en geïntegreerd in toekomstige mariene beheersplannen.
Meer informatie
Tekst: DCNA
Foto's: Rudy Van Geldere (leadfoto: Salt Pier Bonaire); Mark Vermeij