Zonnebrand versterkt beschadigend effect van klimaatverandering op warmwaterkoraal

Wetenschappers van Wageningen University & Research hebben in een laboratorium de watertemperatuur bij twee soorten steenkoraal verhoogd van 26 graden Celsius naar 33 graden Celsius om het effect van klimaatverandering na te bootsen. Daarnaast is de kunstmatige UV-filter oxybenzone uit zonnebrandcrème aan het water toegevoegd.

Langdurige stress

Vervolgens is het koraal ruim zes weken lang onderzocht. "Dat is echt uniek", vertelt Diana Slijkerman van Wageningen Marine Research. "Doorgaans zijn dit soort stressexperimenten kortdurend, maar door deze chronische blootstelling aan een lage concentratie van een schadelijke stof hebben we de veldsituatie zo goed mogelijk kunnen nabootsen."

Het blijkt dat de invloed van temperatuurverhoging het grootst is op de gezondheid van het koraal, maar de resultaten suggereren ook dat zonnebrand de schade voor het koraal nog groter maakt. Slijkerman: "Het warme zeewater is de grootste boosdoener, maar het lijkt er op dat sommige koraalsoorten door de blootstelling aan oxybenzone een extra tik krijgen".

Koraalriffen onder druk

Koraalriffen staan wereldwijd onder druk door een hogere temperatuur van het zeewater, een verslechtering van de waterkwaliteit, ziekten en verzuring. En onlangs kwam daar nog een nieuwe oorzaak bij: er blijken hoge hoeveelheden kunstmatige UV-filters in het zeewater te zitten door de zonnebrand van zwemmende toeristen.

Dit onderzoek onderstreept dan ook het belang van lokale maatregelen. "Het grootste probleem is klimaatverandering en daar heb je lokaal weinig invloed op", legt Slijkerman uit. "Maar waterkwaliteit heb je wel lokaal in de hand." Daarbij gaat het overigens niet alleen om vervuiling door zonnebrand, maar ook om bijvoorbeeld het lozen van afvalwater en erosie.

Meer informatie

Lees voor meer informatie de publicatie 'Adding insult to injury: Effects of chronic oxybenzone exposure and elevated temperature on two reef-building corals'.

Tekst: Diana Slijkerman, Mark van der Meijs en Cecile Leuverink, WUR
Foto: Diana Slijkerman