Nieuwe slakkensoort op St Eustatius gevonden en vernoemd naar Quill
Naturalis Biodiversity Center
25-OKT-2016 - Het Caribische eiland St. Eustatius heeft sinds 2010 de status van bijzondere Nederlandse gemeente. Ondanks dat het al meer dan drie eeuwen deel van Nederland is geweest, en het een oppervlakte van slechts 21 vierkante kilometer heeft, is nog onvoldoende bekend welke planten en dieren soorten hier voorkomen. Tijdens een inventarisatie is nu onder andere een nieuwe slakkensoort ontdekt.
Om meer over de biodiversiteit op St. Eustatius te weten te komen, organiseerde Naturalis in 2015 twee expedities, een gericht op mariene en een op niet-mariene biodiversiteit. Tijdens beide expedities zijn nieuwe soorten ontdekt, zowel voor het eiland als voor de wetenschap.
Een van de nieuwe soorten is een landslakje van 5 millimeter groot. Dit slakje en andere, grotere én kleinere, slakken werden gevonden door goed te zoeken op de bodem, op de vegetatie en op de rotsen, maar vooral door het meenemen en later uitzoeken van zakken bosgrond. De gevonden slakjes zijn in Naturalis verder onderzocht. Voor het herkennen van slakkensoorten is nauwkeurige bestudering van het slakkenhuis (als dat er is) en vaak ook de weke delen van het dier zelf nodig.
Een landslakje dat in de jaren ’80 van de vorige eeuw onder een voorlopige naam van Statia was genoemd, is levend teruggevonden. Door studie van de weke delen en het DNA kon worden vastgesteld dat dit 5 millimeter grote slakje bij de familie van de Glansslakken hoort, een groep waarvan ook in Nederland een aantal soorten leeft.
De kenmerken van dit slakje bleken op geen enkele eerder beschreven soort van deze familie te passen, het had dus nog geen naam. Het slakje is daarom onlangs door Ton de Winter (Naturalis), Sylvia van Leeuwen (Stichting ANEMOON) en Ad Hovestadt van een wetenschappelijke naam voorzien: Glyphyalus quillensis.
Het slakje leeft alleen op de kraterbodem en de beboste hoger gelegen hellingen van de (uitgedoofde) Quill vulkaan, een beschermd gebied met de meest ongerepte habitat van het eiland. Om die reden zou het een indicatorsoort voor habitatkwaliteit kunnen zijn. Ook omdat dit slakje tot nu toe alleen van Statia bekend is, verdient het leefgebied bescherming.
De soort is beschreven in de uitgave van 8 oktober 2016 van Basteria, het tijdschrift van de Nederlandse Malacologische Vereniging.
St Eustatius National Parks (STENAPA) is erg blij met de nieuwe vondst en feliciteert de onderzoekers met dit resultaat. 'Wie weet worden er nog wel meer nieuwe ontdekkingen gedaan,' aldus een woordvoerster.