Geboorteseizoen grijze zeehonden van start

Bericht uitgegeven door Ecomare [land] op [publicatiedatum]

De eerste grijze zeehondenpup van het seizoen is gezien. Dirk Bruin spotte de pup tijdens een robbentocht met de Geus op de zandplaat Engelschhoek, gelegen op de Noordzee tussen Vlieland en Terschelling. Daarmee is het geboorteseizoen voor de grijze zeehonden begonnen. Grijze zeehonden krijgen hun jongen midden in de winter, vanaf half november, in tegenstelling tot de gewone zeehonden die in het begin van de zomer pups krijgen.

Niet de allereerste
De jonge zeehond op de Engelschhoek is de eerste levende pup die in Nederland is gezien. Op het Terschellinger strand spoelde eind september al een dode pup aan. Het is niet te zeggen of dit diertje te vroeg geboren was of aan is komen spoelen van de Engelse of Schotse kolonies. Aan de andere kant van de Noordzee worden de grijze zeehonden namelijk eerder in het seizoen geboren, al vanaf september. Het is niet bekend waarom de grijze zeehonden op verschillende plekken op andere tijdstippen pups krijgen. Grijze zeehonden zwemmen makkelijk heen en weer tussen Nederland en Groot-Brittannië en er verhuizen elk jaar een flink aantal van die gebieden naar Nederland. Er is dus veel uitwisseling tussen de groepen langs de Noordzee.

Steeds vroeger?
Het lijkt erop dat grijze zeehonden in de Waddenzee tegenwoordig eerder in de winter hun jongen krijgen dan vroeger. Eerder werden de eerste pups midden december gezien, nu is dat vaak al eind november. Dat kan komen doordat het aantal grijze zeehonden toeneemt en er meer oudere zeehonden zijn die eerder in het seizoen jongen krijgen. Het zou ook kunnen komen door klimaatverandering. Om de precieze reden vast te stellen is nog veel onderzoek nodig.

Wintervacht
De pups van de grijze zeehonden worden geboren met een dikke witte winterjas, tegen de kou. Met die lange haren is het lastig zwemmen, dus gaan ze bij voorkeur niet te water. Het jong blijft daarom op het droge. De pup drinkt daar de eerste weken vette melk bij de moeder. In die tijd komen de pups zo’n 1,5 tot 2 kilo per dag aan. Dat moet ook wel, want na een week of drie worden ze door hun moeder verlaten, verliezen ze hun lange haren en moeten ze het zelf uitzoeken. Soms blijven de jongen nog weken tot een maand op de kant zonder moeder voordat ze te water gaan. Eenmaal klaar om te zwemmen moeten de jonge zeehonden zelf leren dat vis eetbaar is en hoe ze het moeten vangen.

Rust
Voor de pasgeboren zeehonden is rust van levensbelang. Hoe meer kans het jong heeft om melk te drinken, hoe beter de reserves zijn voor de tijd waarin het dier op eigen benen moet gaan staan. Hoewel de meeste jongen op droge zandeilanden op het wad worden geboren, komen er ook wel eens moeders met jongen op het strand terecht. Omdat de jonge zeehonden het water nog niet in gaan, kunnen wandelaars de pups daar van dichtbij benaderen. Hierdoor durft de moeder het strand niet meer op te komen en gaat kostbare zoogtijd verloren. Daarnaast kost stress een hoop onnodige energie. Gun de zeehonden daarom hun rust en geniet op grote afstand, met een verrekijker, van het prille zeehondengeluk.

Meer weten?
In de digitale encyclopedie van Ecomare kun je meer lezen over grijze zeehonden. Op de website van Dirk Bruin is een foto te zien van de eerste pup.

Tekst: Ecomare
Foto's: Salko de Wolf; Bram Fey