Agaatvlinder: zowel rups als vlinder nu in de tuin
De VlinderstichtingBericht uitgegeven door De Vlinderstichting [land] op [publicatiedatum]
Als je vandaag in je tuin op zoek gaat kan het maar zo dat je rupsen van de agaatvlinder aantreft. En vanavond met een zaklantaarn bloeiende klimop onderzoeken kan de agaatvlinder zelf opleveren, met haar roltong nectar verzamelend.
Er zijn niet veel vlindersoorten meer actief in de winter. Door het fraaie weer zijn er meer dan andere jaren, maar de meeste zijn in overwintering als ei, rups, pop of vlinder en gaan daarbij echt in winterrust. De agaatvlinder is nu nog steeds als vlinder te zien en gedurende de hele winter kun je hem tegenkomen. Tegelijkertijd zijn ook de rupsen er nog en ook deze kunnen de hele winter actief zijn als het maar niet al te koud is.
De rupsen hebben allerlei kruidachtige planten en struiken als waardplant en eten onder andere van zuurbes, brandnetel, hop, spoorbloem en zuring, maar ook van bomen als berk en eik. Kortom de rups is weinig kritisch. Hij eet ’s nacht door als het niet al te koud is en verpopt zich uiteindelijk in een cocon in de grond, maar ook wel op andere plekken zoals een voeg in een muur.
De rupsen zijn nu een centimeter of twee groot en zijn groen met een lichte lengtestreep over de zijkant. Ze hebben grijzige, soms zwarte schuine streepjes op de zijkant, die soms zo licht zijn dat ze nauwelijks opvallen. Als je ze van dichtbij bekijkt hebben ze wel wat haren, maar toch ogen ze kaal. Er zijn ook bruine vormen van de rups bekend, maar die zijn in de minderheid.
Het is een zeer algemeen voorkomende soort en hij komt verspreid over het hele land voor, in bossen, heiden, duinen en ook veel in tuinen. Zelfs nu en ook de komende maanden is de vlinder te zien, maar nu gaat het maar om enkele vlinders. In april en mei vliegt de eerste generatie, gevolgd door een veel grotere zomergeneratie die in september haar piek heeft. Als je in september stroopt of met licht en laken nachtvlinders gaat bestuderen is agaatvlinder een vaste gast.
Tekst en foto’s: Kars Veling, De Vlinderstichting