Is ’t Groene Hart een brug te ver voor het ree?
ZoogdierverenigingBericht uitgegeven door de Zoogdiervereniging op zaterdag 25 april 2009
Reeën zijn bezig met een enorme opmars in Nederland: de 100.000 komt al in zicht. De laatste jaren komen ze weer in vrijwel het hele land voor. In het Groene Hart worden ze echter niet of nauwelijks gezien.
|
Gaffelreebok |
In de middeleeuwen kwam het ree in grote delen van Nederland voor. Vanaf de 16e eeuw werd het verspreidingsbeeld echter steeds kleiner. In het begin van de 19e eeuw handhaafde de soort zich alleen nog op de Veluwe. Daarna namen de aantallen weer geleidelijk toe, vooral door immigratie vanuit Duitsland. De verspreiding neemt in de loop der jaren duidelijk toe van oost naar west Nederland.
De afgelopen vijftig jaar is het aantal reeën in ons land zelfs fors toegenomen. Werd in 1960 de reeënstand nog slechts op minimaal 15.000 dieren geschat; in 1993 was het aantal toegenomen tot 40.000. In 2008 werd de populatieomvang geschat op 65-70.000 dieren.
De verspreiding van het ree in Nederland in de periodes voor 1980, tussen 1980 en 1995 en na 1995
De toename van het aantal reeën is opmerkelijk te noemen in een land met 16,5 miljoen mensen, en daardoor een grote recreatiedruk in de groene delen. Nederland is ook een land met een infrastructuur van tienduizenden kilometers wegen die intensief worden gebruikt, en met een intensieve landbouw en veehouderij. De aantalsontwikkeling laat nog geen afvlakking zien; daarom verwacht de Zoogdiervereniging dat het aantal reeën in ons land door kan groeien tot circa 100.000 exemplaren.
De toename van het aantal reeën in Nederland sinds 1930
Tot op heden komt het ree weinig voor in Noord-Holland, ’t Groene Hart en West Zeeuws-Vlaanderen. Met name het Groene Hart lijkt tot op heden een brug te ver voor het ree en daardoor is ook Noord-Holland moeilijk toegankelijk.
Niet heel vreemd als je de hoeveelheid geluidswallen ziet die langs de snelwegen tussen Utrecht en Amsterdam zijn opgetrokken. Hopelijk weet het ree in 2009 deze te omzeilen en kan een verdere uitbreiding van de soort plaatsvinden, zodat men ook in ’t Groene Hart van dit mooie zoogdier kan genieten.
Tekst: Richard Witte van den Bosch, www.zoogdiervereniging.nl
Foto: Bas Worm