Ook staartblauwtje in Renkum

Bericht uitgegeven door De Vlinderstichting op [publicatiedatum]

Nadat eind augustus op verschillende plekken in Limburg voor het eerst in tachtig jaar staartblauwtjes waren gezien is er nu ook een melding van (net) boven de grote rivieren. In Renkum werd op 15 september een mannetje aangetroffen.

Het staartblauwtje was eind augustus aanwezig op de Sint Pietersberg en aan de noordkant van Maastricht en bij Montfort in Midden-Limburg. Dit was voor het eerst in bijna 80 jaar. Er is daar sprake van (tijdelijke) populaties, want er werden mannetjes en vrouwtjes waargenomen en ook paring en het afzetten van eitjes. Waarschijnlijk zijn in het warme voorjaar vlinders deze kant opgekomen en hebben zich toen ook al op diverse plaatsen voortgeplant. Nu zijn de nakomelingen van die zwervers te zien. Op 15 september werd door Bram Omon een staartblauwtje gezien op een voormalig industrieterrein bij Renkum, dat wordt omgevormd tot natuurgebied. Veel van de bedrijven zijn al afgebroken en er zijn allerlei ruige braakliggende terreinen aanwezig met boerenwormkruid, duizendblad, rode klaver en andere plantensoorten. Een dag later bleek deze vlinder, een wat ouder mannetje, nog steeds aanwezig te zijn.

Op deze plek zijn er nog geen aanwijzingen voor vestiging, want naast dit ene mannetje zijn geen andere staartblauwtjes gevonden. Wel betekent deze waarneming dat het staartblauwtje zeer mobiel is en blijkbaar flinke afstanden kan zwerven. Het is dan ook aannemelijk dat tussen de Pietersberg, Montfort en Renkum op meer plaatsen staartblauwtjes aanwezig zijn. Deze vlindersoort kan in ieder geval nog vliegen tot eind september, dus wellicht dat er nog nieuwe vliegplaatsen zullen worden ontdekt. Als je op zoek gaat moet je met name zoeken in de iets ruigere en rijkere graslandgebieden waar voldoende bloeiende planten aanwezig zijn als nectarbron, maar bij voorkeur ook waardplanten zoals rode klaver en gewone rolklaver. Het mannetje is geheel blauw van boven, de vrouwtjes hebben brede zwarte zomen langs de vleugels. Op de onderkant zijn, naast een zilvergrijze grondkleur, twee duidelijke oranje vlekjes langs de buitenrand kenmerkend. Het staartje, dat bij de Renkumse vlinder nog wel steeds aanwezig was, is in veel gevallen al afgebroken en afwezig dus.

Tekst en foto's: Kars Veling, De Vlinderstichting