Natuurjournaal 20 december 2023

Misschien heb je wel eens zelf oesterzwammen gekweekt op koffiedik, maar in de natuur groeit de gewone oesterzwam op (dode) bomen. Je ziet ze vooral in de late herfst en vroege winter, met de piek in december. Meestal een stuk groter dan de jonge supermarktexemplaren en met veel bij elkaar als oesters op een oesterbank. De gewone oesterzwam is vrij algemeen maar er zijn nog een paar zeldzamere soorten. De oranje oesterzwam kom je misschien in het bos tegen. Een mooi gezicht, maar de geur van rotte eieren en bedorven kool weerhoudt je ervan om hem te proeven.

Eksters houden niet van lange reizen. Ze blijven het hele jaar in hun eigen territorium, dat een paar hectare groot is. Daar weten ze precies wat er te halen is. Eigenlijk eten ze alles wat voedzaam is en wat in hun snavel past. Ook aas: eksterstellen beginnen de dag vaak met een rondje langs de weg op zoek naar verkeersslachtoffers. ’s Winters eten ze ook vruchten en zaden en zeker ook afval en voedsel dat mensen laten slingeren. De voedseltochten maken ze alleen of met hun partner, maar in de winter zoeken ze ’s avonds soortgenoten op en slapen met een groep bij elkaar in dichte bosjes en bomen.

Tekst: Nienke Lameris, Nature Today
Foto’s: Dominicus Johannes Bergsma, Wikimedia Commons; Piet Munsterman, Saxifraga