Tureluurs halen voedsel van het wad, ook als ze kuikens opvoeden in de polder
NIOZ Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der ZeeTijsen doet sinds 1996 onderzoek naar tureluurs op Wieringen in het kader van een RAS-project (Retrapping Adults for Survival) van het Vogeltrekstation Arnhem als onderdeel van het NIOO. Onder andere naar de broedbiologie, maar vooral naar de overleving van jonge en volwassen tureluurs. Tureluurs gebruiken het binnendijkse boerenland vooral om te broeden, maar gaan het wad op om voedsel te zoeken. Dit doen ze wanneer ze aan het broeden zijn en ook wanneer ze de kuikens, die zelfstandig voedsel zoeken, begeleiden.
Voor dit onderzoek zijn een aantal vogels gezenderd aan het einde van de broedfase. Door de vogels te voorzien van een lichtgewicht radiozender op de rug, kunnen de bewegingen van de tureluurs gevolgd worden. Zo is te zien waar ze in de weilanden zijn - waar hun nest is - en ook hoe ze het gebied gebruiken samen met hun kuikens tot deze vliegvlug zijn.
Eerlijke verdeling man en vrouw
Bij tureluurs broeden zowel de man als de vrouw en begeleiden beide ouders de kuikens. Het werk verdelen ze eerlijk tussen beide ouders. Uit de eerste gegevens van de gezenderde tureluurs blijkt dat beide vogels daarbij ook op het wad voedsel blijven zoeken. In de broedfase en de kuikenfase speelt het aangrenzende wad een belangrijke rol en vliegen beide ouders heen en weer.
Opvetten in de Waddenzee
Het onderzoek heeft als doel om het gebruik en het belang van de Waddenzee in kaart te brengen tijdens zogenaamde ‘opvetfase’. Dat is de fase vóór ze weer naar het zuiden afzakken om te overwinteren. Daar is nog heel weinig over bekend. Het is belangrijk om te weten hoe de ‘tuutjes’ zich voorbereiden op de trek en wanneer ze dat precies doen. Ook willen we weten welke delen van het wad daarbij belangrijk zijn voor de voedselvoorziening. Tureluurs zijn daarbij erg geschikt omdat ze zowel weide-, als wadvogel zijn. Ze zijn altijd te vinden op de grens van water en land. De Waddenzee speelt cruciale rol in de overleving van deze soort.
Te zien op WATLAS
De vogels zijn de komende weken en maanden te volgen op de WATLAS-website van het NIOZ. De ontvangers van WATLAS staan nu verspreid rond het westelijk deel van de Waddenzee en bepalen de positie van de vogels elke paar seconden tot op de meter nauwkeurig. Posities worden berekend door middel van kruispeiling als tenminste drie ontvangers het signaal vanop de rug van de vogel ontvangen hebben. Vooral wanneer de vogels vliegen, is het bereik goed en is de kans om een positie te berekenen het grootst. Als de vogel op de grond zit, verscholen tussen het gras, reikt het signaal van de zender het minst ver en komt het regelmatig voor dat er geen positie berekend kan worden. Als er geen vogels te zien zijn op de live-view, kijk dan even later nog een keer. Elke vogelsoort heeft zijn eigen symbool op de kaart en verschillende individuen hebben verschillend kleuren. Om een overzicht te krijgen van alleen de tureluurs is, kun je in het menu links 'redshank' selecteren.
Tekst: NIOZ
Foto en kaarten: Wim Tijsen (leadfoto: WATLAS)