Natuurjournaal 13 mei 2023

Het is weer die tijd in mei, dat het groen losbarst en bovendien wordt getooid met een bruidskleed van meidoornbloesem en bloeiend fluitenkruid als luchtig kant. Meidoorns werden vanwege de scherpe doorns van oudsher vaak gebruikt als begrenzing van weilanden. Zelfs een avontuurlijk aangelegd schaap of nieuwsgierige koe loopt niet graag door zo’n prikkelhaag. Nu vormen ze een toevlucht voor wilde dieren. Insecten komen af op de nectar, vogels eten later van de bessen, en allerlei dieren vinden een schuil- of broedplek in tussen de stekels. Er zijn eigenlijk twee soorten. De meeste meidoorns die je ziet zijn eenstijlige meidoorns of aangeplante soorten en kruisingen. De tweestijlige meidoorn komt zeldzaam voor in het oosten en heeft minder ingesneden blad en twee (of drie) stijlen. Deze bloeit ook zo’n twee weken eerder.

Een deel van de meerkoeten zit nog op de eieren te broeden, maar er zwemmen ook al veel verfomfaaide meerkoetkuikens rond. Terwijl de ouders zo strak in het pak zijn gestoken, zien de kuikens eruit alsof ze per ongeluk op de kop in een verfpot zijn gevallen. Hun donsveren pieken alle kanten op en ze moeten zich met een kaal hoofd in de sloot vertonen. Maar eigenlijk is hun erbarmelijke aanblik een teken van hun zelfstandigheid. Kuikens van andere vogelsoorten blijven op het nest in hun babypakje, maar meerkoetenkuikens zwemmen al op dag één achter hun ouders aan. Die voeren ze de komende tijd nog met waterplanten en waterdieren.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Jan van der Straaten, Saxifraga (leadfoto: eenstijlige meidoorn); Ab H. Baas, Saxifraga