Natuurjournaal 6 mei 2022

Er zijn nogal wat verschillende soorten Judaspenning gekweekt, de kleuren paars en wit komen het meest voor. Judaspenning komt van oorsprong uit Midden- en Zuid Europa. Vanuit tuinen is de soort ook verwilderd in Nederland aan te treffen, liefst op een wat zonnige plek. Na de bloei ontstaan er platte, ronde vruchten van drie tot vijf centimeter doorsnede. Deze deden de mensen vroeger blijkbaar denken aan penningen, de benaming voor een historisch muntstuk dat vanaf de zestiende eeuw werd gebruikt als betaalmiddel. Ondanks dat de bloemen niet ruiken, zijn ze wel aantrekkelijk voor insecten, met name vlinders.

Meerkoeten, je kent ze wel: zwarte watervogels met een wit ‘bord voor de kop’, die in alle grotere wateren wel voorkomen. Jonge meerkoeten zijn altijd leuk om te zien. Ze hebben een zwart lijf en een heel pluizige kop met een gouden das om en een rode kop. Als ze wat ouder zijn worden ze eerst grijs, een stukje saaier qua kleur. De eerste jongen zijn geboren en dat betekent hard werken voor de ouders. Zelfs als ze al zelf voedsel kunnen zoeken, wordt er nog steeds gebedeld door de jongen. De ouders verdedigen de jongen fanatiek en ‘schoppen’ langszwemmende eenden of een reiger langs de kant zo het water uit. Als je er een tijdje bij gaat zitten kan je het zien gebeuren.

Tekst: Mike Hirschler, IVN
Foto's: Mike Hirschler, IVN; Ab H. Baas, Saxifraga