Natuurjournaal 3 maart 2023

Een typisch voorjaarsgeluid: piewiet-piewiet! Nee, geen kieviten (die doen kiewiet-kiewiet, ze zijn naar zichzelf genoemd), maar scholeksters. De eerste scholeksters maken luidkeels kond van hun terugkeer en zijn alweer overal te horen met veel piewiet. Nog even, dan zoeken de paartjes een nestgelegenheid, tegenwoordig vaak op het platte dak van een gebouw. Zoals op de foto: op een sedumdak. Daar is het veiliger tegen roofdieren dan in een weiland, een akker of op een zandbank. Het nest is niet meer dan een kuiltje in het grind. Niet iedereen is van dat dakbezoek gediend. Ze vliegen namelijk steeds heen en weer naar plekken om voedsel te zoeken. Dat gaat ook weer met veel piewiet gepaard, vanaf ’s ochtends vroeg. Interessant is dat de scholekster de enige weidevogel is die zijn jongen voert, anders zou dat ‘dakgebroed’ ook niet mogelijk zijn. Geniet van deze mooie zwart-witte ‘stadse weidevogel’ met zijn lange oranje snavel, want zo goed gaat het niet met dit beestje.

De eerste zangvogels laten zich alweer enige tijd horen. Een van de eerste in het vroege voorjaar is altijd de grote lijster met de volle melodieuze zang die veel weg heeft van die van een merel. Maar inmiddels heeft zich een familielid daarbij gevoegd: de zanglijster. Deze lijstersoort is goed te onderscheiden van de andere familieleden, want in de zang komen veel herhalingen voor. Elke toon wordt altijd twee tot drie keer herhaald. Er wordt wel gezegd dat de vogel de kinderen roept: ‘Frederik-Frederik-Frederik, Piet-Piet, Femke-Femke-Femke, Jantje-Jantje, …’ Probeer maar eens of je het ook zo hoort en wees niet verbaasd als een ‘naam’ soms vaker dan drie keer achter elkaar voorkomt, want ook dat gebeurt wel.

Tekst: Mike Hirschler, IVN
Foto’s: Greet Zwartjes-Kruiswijk (leadfoto: scholekster met jong); Mark Zekhuis, Saxifraga
Geluid: Susanne Kuijpers, xeno-canto; Volker Arnold, xeno-canto