Natuurjournaal 17 januari 2023

De grote burgemeester lijkt sprekend op de zilvermeeuw, maar heeft geen zwarte vleugelpunten. Dat maakt ze heel licht gekleurd, met alleen een lichtgrijze rug en lichtbruine strepen op de kop. Om er eentje te zien moet je behoorlijk wat doorzettingsvermogen hebben. ’s Winters, vooral in januari en februari, zijn er enkele tot een paar tientallen grote burgemeesters in Nederland. Aan de kust, vaak bij havens, pieren en dammen. En dan zitten ze dus tussen al die zilvermeeuwen, die je een voor een moet bekijken om te zien of ze wel of geen zwart in de vleugels hebben. Maar het is toch de moeite waard: je ziet een echte noordpoolmeeuw, die over drie maanden terugvliegt naar de meest noordelijke kusten van de planeet.

Een andere arctische soort is de ijseend. Het is nog zo’n winterse vogel – net als het nonnetje van eergisteren – die zelfs zijn naam te danken heeft aan de koude periode waarin ze hier te zien zijn. Om de ijseend te herkennen hoef je niet veel moeite te doen. Ze hebben een opvallende witte kop met een donkere ‘wang’ en de mannetjes hebben ook nog eens een superlange staart. IJseenden houden zich vooral op in Zeeland en op de Waddenzee. Maar net als bij het nonnetje komen er steeds minder ijseenden hier overwinteren. Dat komt deels door de warmere winters, waardoor ze noordelijker kunnen overwinteren. De afgelopen jaren zijn er zelfs ijseenden ‘s winters in de Witte Zee gebleven – waar ze normaal gesproken alleen in de zomer komen.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Peter Meininger, Saxifraga; Bart Vastenhouw, Saxifraga