Natuurjournaal 4 november 2022

Terwijl in tuinen nog herfstasters bloeien, is aan de kust de zeeaster grotendeels uitgebloeid. Eigenlijk heet ze zulte – afgeleid van zout – maar zeeaster is een logische naam voor deze aster die alleen groeit in een zoute of zilte omgeving. In de nazomer kleurt ze schorren en kwelders lila, maar ook binnendijks groeit ze op allerlei plekken die enigszins brak zijn. Nu zitten de hoge planten vol met de pluizige zaden. Door de wind worden ze weggeblazen, maar de kans is natuurlijk groot dat ze in het water terechtkomen. Geen probleem, de zaden kunnen twee weken blijven drijven.

Vanaf nu heb je een paar weken de tijd om de grote wintervlinder te zien. Het is een nachtvlinder met een vrij onopvallend uiterlijk. De vleugels zijn vaak verschillend gekleurd, van gebroken wit tot lichtbruin en oranje. Ze zijn te verwarren met de najaarsspanner, die nu ook vliegt. Maar de grote wintervlinder heeft meestal twee smalle dwarsbanden en twee zwarte stippen op de vleugels. De mannetjes dan, de vrouwtjes gaan door het leven zonder vleugels! Ze zitten op boomstammen en daar leggen ze later ook de eitjes, in schorsspleten of tussen korstmos. Als de avond valt, kun je soms de mannelijke grote wintervlinders tussen bomen heen en weer zien vliegen. Ze komen ook op licht af. Maar als je een vrouwtje wilt zien, moet je de boomstammen afspeuren.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto’s: Paul Schrijvershof, Waarneming.nl; Ab H. Baas, Saxifraga