Natuurjournaal 26 juni 2022

De vuurwants is een opvallende verschijning tijdens een vakantie in Zuid-Europa. Met de warme zomers hebben ze zich inmiddels gevestigd in Nederland. Ook in de stad en tuin zijn ze makkelijk te vinden. Ze zijn vuurrood met een bijzondere zwarte tekening, die door de grote stippen wel op een gezichtje lijkt. Bovendien zitten ze meestal in grote groepen bij elkaar; het liefst op een warme plek, bijvoorbeeld op een boomstam. In die groepen zijn nu ook veel jonge vuurwantsen te zien. Deze nimfen vervellen vijf keer voordat ze volwassen zijn. Jonge nimfen zien er uit als kleine rode bolletjes. De grotere nimfen lijken op een volgroeide wants, maar missen de grote zwarte stippen. Een grote klont wantsen op een boom is niet schadelijk, want ze eten vooral afgevallen bladeren.

Die vuurwantsen zijn dan misschien nogal rood, de vuurlibel is nóg roder. Het mannetje is van top tot teen echt knalrood. Borststuk, achterlijf, poten en zelfs ogen zijn dieprood gekleurd. Alleen de achterkant van zijn ogen zijn blauw. Als een mannetje net als volwassen libel is 'uitgeslopen' heeft hij nog niet zo'n vurig uiterlijk. Hij is dan bruingeel met een paar dunne zwarte strepen, maar langzaam verkleurt hij. Het vrouwtje verkleurt niet en blijft geelbruin. Behalve aan de opvallende kleur, zijn vuurlibellen te herkennen aan het platte en brede achterlijf. Daarnaast zijn zowel mannetjes als vrouwtjes helemaal egaal gekleurd, zonder opvallende tekening. Vuurlibellen vliegen vooral in juni en juli. Nu is dus een goede tijd om langs het water op een vuurrode flits te letten.

Tekst: Nienke Lameris, NatureToday.nl
Foto's: Roel Meijer, Saxifraga; Henk Baptist, Saxifraga