Natuurjournaal 25 februari 2022

Waar veel grote zilverreigers ons land in de winter weten te vinden, pakken andere reigersoorten de winter anders aan. De purperreiger is bijvoorbeeld een reiger die in de winter naar Afrika trekt. Deze soort is familie van de bekende blauwe reiger. Hij valt op doordat hij kleiner en slanker is en een anders gekleurde hals heeft. In vlucht kun je goed zien hoe ver zijn tenen uitsteken, ook een herkenbaar kenmerk. Op dit moment zijn purperreigers onderweg naar Nederland vanuit de Sahelregio. De eerste zijn al gespot, maar het gros van de purperreigers moet nog komen. De soort is overigens een stuk zeldzamer dan de blauwe reiger; door droogte in de overwinteringsregio is het aantal purperreigers sterk gedaald. Sinds 1990 krabbelt de soort weer op en neemt het aantal toe. In Zuid-Holland en Utrecht zijn bekende kolonies in de laagveengebieden. Mensen die daar in de buurt wonen, kunnen zomaar het geluk hebben een purperreiger in hun tuin te vinden!

Adders houden 's winters een winterslaap. In ondergrondse verblijven waar het niet vriest, zoals verlaten konijnenholen, wachten ze het einde van de winter af. Vaak is de ingang van zo'n winterverblijf begroeid met dichte struiken. Dat is handig als de lente aanbreekt, want dan kunnen ze op een beschutte plek opwarmen in de zon. Dat moment is nu aangebroken. Het is nog relatief vroeg in het jaar, maar de eerste zonnende adders zijn al waargenomen. Addermannen komen als eerste uit hun winterverblijf. Zij besteden veel tijd aan zonnen, omdat dat nodig is om sperma te laten rijpen voor het voortplantingsseizoen begint. Vrouwtjes volgen een paar weken later. Zo kun je in maart soms tientallen slangen rond een winterverblijf zien opwarmen.

Tekst: Marjolein Mooij, NatureToday.nl
Foto's: Henk Baptist, Saxifraga; Mark Zekhuis, Saxifraga