Natuurjournaal 19 juli 2021

In maart en april vindt de paddentrek plaats. De amfibieën (kikkers, padden en salamanders) komen dan massaal uit hun winterverblijven en zoeken het water op om er hun eieren te leggen. Daarna gaan de meeste linea recta terug het bos in om te overzomeren en dan blijft het een tijdje stil. In de periode juni-september zijn de kikkervisjes (ook de jonge padjes worden zo genoemd) op een gegeven moment oud genoeg, en moeten ze het land op. Omdat ze uit een vochtige omgeving komen, zullen ze dat vooral doen als het regent. Dan kan het voorkomen dat er ineens vele duizenden heel kleine padjes en kikkers over de weg huppelen. Het is een mooi verschijnsel dat paddenregen wordt genoemd. Waarschijnlijk wisten mensen vroeger niet dat de dieren uit het water kwamen en het gebeurde immers als het regende. Je kan de kenmerken van de jonge kikkers en padden al meteen heel goed herkennen.

Als de omstandigheden goed zijn, dan komen ze: paddenstoelen. Het was zwoel weer de laatste tijd en ook lekker nat. Op menige boswandeling kan je nu bijvoorbeeld de grote stinkzwam vinden. Waarschijnlijk ruik je hem eerst (een lijkenlucht, zegt men) en daarna is het vaak even zoeken voordat je hem hebt gevonden. Het is een van grotere paddenstoelen. Ze komen uit een zogenaamd ‘duivelsei’ (wist men veel vroeger); het vruchtlichaam lijkt op een ei. De stank trekt vliegen aan die op de top van de paddenstoel de zwarte sporenmassa opeten. Zo wordt deze paddenstoel verspreid. Als je reukvermogen je niet heel erg in de steek laat, moet je hem kunnen vinden.

Tekst en foto's: Mike Hirschler, IVN