Weer zand op het Kootwijkerzand

Het Kootwijkerzand is het grootste stuifzand van West-Europa en een belangrijke hotspot voor de bijzondere flora en fauna van het stuifzand. Maar door de hoge stikstofdepositie op dit van nature zeer stikstofarme milieu, groeit het zand versneld dicht. Eerst met Ruig Haarmos, maar al spoedig neemt het Grijs Kronkelsteeltje oftewel Tankmos het over. Dit is een uit Australië afkomstig mos dat het stuifzand overwoekert en dikke pakketten vormt.

In het beheerplan Natura2000 Veluwe, is opgenomen dat het stuifzand in stand gehouden moet worden en dat het daarvoor nodig is om dichtgegroeide stuifzanden af te plaggen. Dat is een herstelmaatregel die op korte termijn resultaat oplevert, maar die je niet te vaak kunt uitvoeren. Op termijn kan het stuifzand alleen voortbestaan als de stikstofdepositie afneemt.

Staatsbosbeheer heeft nu over een oppervlakte van maar liefst 30 hectare het mos verwijderd, tot het verstuifbare zand weer bloot kwam te liggen. Door het zo grootschalig aan te pakken, hoopt men dat het zand weer gaat stuiven en minder snel dichtgroeit.

Bij het werk is 20.000 kubieke meter zand met mos vrijgekomen. Dit zand zal verwerkt worden bij de aanleg van het ecoduct Clemens Cornielje. Dit ecoduct overbrugt de provinciale weg van Apeldoorn naar Amersfoort aansluitend op de faunapassage Kootwijkerzand over A1 en spoorlijn. 

Vanaf uitkijktoren De Zandloper, die twee jaar geleden vernieuwd is, kijk je nu weer over de uitgestrekte zandvlakte. En, wat belangrijker is, de bijzondere planten en dieren van het stuifzand krijgen weer nieuw leefgebied.

Tekst: Willem Drok, Provincie Gelderland
Foto's: Staatsbosbeheer; Provincie Gelderland