Onderzoekers brengen wereldwijd in kaart hoe bomen, schimmels en bacteriën samenwerken

Een team van meer dan tweehonderd wetenschappers van onder meer Stanford University, Naturalis Biodiversity Center en Wageningen University & Research heeft samengewerkt aan het wereldwijd in kaart brengen van de symbiotische relaties tussen schimmels, bacteriën en bomen. Deze relaties zijn zeer divers en spelen zich in de bodem af, vaak verborgen voor het oog van onderzoekers.

In deze studie hebben de onderzoekers zich gericht op het in kaart brengen van de meest voorkomende typen van symbiose: arbusculaire mycorrhizavormende schimmels, ectotroof mycorrhizavormende schimmels en stikstofbindende bacteriën. Deze typen bevatten duizenden soorten schimmels en bacteriën die elk een unieke samenwerking aangaan met verschillende boomsoorten. “Deze studie laat zien hoe bomengroepen samenwerken met schimmels en bacteriën en hoe deze kwetsbare relaties van elkaar verschillen,” legt Gert-Jan Nabuurs uit, professor Europese Bossen aan Wageningen University & Research en een van de auteurs van deze studie.

Het onderzoek op wereldschaal laat zien welke factoren bepalen waar verschillende soorten symbionten het best gedijen. Daardoor weten we beter hoe deze symbiotische partnerschappen de bossen van de wereld vormen en óók hoe ze worden beïnvloed door een opwarmend klimaat. De onderzoekers voorspelden met de nieuwe informatie hoe de symbiose in 2070 veranderd zal zijn als de uitstoot van CO2 onverminderd hoog blijft. Resultaat: een scenario met een afname van 10 procent aan biomassa van bomen, vooral van bomen geassocieerd met schimmels in gematigde streken.

“Onze modellen voorspellen enorme veranderingen in de symbiose in bossen wereldwijd – wijzigingen die van invloed zijn op het klimaat waarin uw kleinkinderen gaan wonen,” zegt Brian Steidinger, onderzoeker van Stanford en eerste auteur van het artikel.

De gegevens die ten grondslag liggen aan dit onderzoek vertegenwoordigen bomen uit meer dan zeventig landen en zijn de opbrengst van samenwerking tussen ruim tweehonderd onderzoekers die verschillende talen spreken, verschillende ecosystemen onderzoeken en verschillende uitdagingen moeten overwinnen. “Er is informatie uit meer dan 1,1 miljoen bospercelen in deze dataset opgenomen en elk perceel is gemeten door een persoon op de grond. Lange wandelingen, zweet, teken, lange dagen – het zit er allemaal in,” licht Hans ter Steege de prestatie toe. Ter Steege heeft aan het onderzoek bijgedragen door zijn datasets uit Guyana, Suriname en Brazilië beschikbaar te stellen.

De kaarten van deze studie komen vrij beschikbaar, zodat de informatie gebruikt kan worden voor nieuwe studies en door andere wetenschappers. De onderzoekers zelf willen hun project voortzetten om steeds beter te kunnen begrijpen wat de invloed van klimaatverandering op ecosystemen is.

Tekst: Naturalis Biodiversity Center, Wageningen University & Research
Foto: Pixabay