Toelichting op intrekken bericht
De goudjakhals bereikt Nederland. Van oudsher komt dit neefje van de wolf voor in de Balkan tot aan Bangladesh. Sinds 1950 breidt deze soort zich vanuit de Balkan uit naar de rest van Europa, tot aan de Baltische staten, Duitsland, Frankrijk en Denemarken. Nu is in relatief korte tijd al de derde waarneming voor Nederland gedaan en de eerste overdag in de bossen nabij Ruurlo, Gelderland.
De waarnemingen
Alle waarnemingen van wolven en goudjakhalzen worden uitgebreid gevalideerd op bewijs en locatie. Dit wordt gedaan door deskundigen van Wolven in Nederland, in samenwerking met internationale experts zoals Miha Krofel en Jennifer Hatlauf. Op basis van het beeldmateriaal konden de beelden van deze drie waarnemingen als goudjakhals (Canis aureus) worden bevestigd.
Goudjakhals in de bossen nabij Ruurlo op 20 juni 2018 (Bron: Nicolette van Dam)
Uiterlijk
De goudjakhals is een middelgrote hondachtige van maximaal 13 tot 15 kilogram. Het is een rank dier met ruige, wolfkleurige beharing en heeft vaak twee lichtere, horizontale strepen op de borst. De staart heeft een donkere punt en reikt tot de hiel van zijn lange slanke poten. De middelste voetkussentjes zijn aan de basis vergroeid, waardoor het dier U-vormige sporen achterlaat. Zijn kop is relatief klein ten opzichte van het lijf en heeft een spitse snuit. De oren zijn groot en staan relatief ver uit elkaar. Verder is het dier grijs, rossig tot beige-bruin van kleur zonder sterke contrasten in de vacht.
Dieet
De grootste prooi die goudjakhalzen kunnen vangen zijn de kalveren van edelherten, maar de goudjakhals heeft een sterke voorkeur voor kleiner voedsel. Waar de wolf een echte carnivoor is, is de goudjakhals veel meer een alleseter. Ze eten naast kleine knaagdieren, zoals muizen, ook afgevallen fruit, zaden en afval. Doordat ze zo flexibel zijn in hun dieetkeuze kunnen ze op veel verschillende plekken voorkomen. De goudjakhals geeft de voorkeur aan rustige gebieden met dekking, zoals bossen, maar ook landbouwgebieden met her en der een bosje vormen een uitstekend leefgebied. Gebieden dichtbij menselijke bebouwing zijn ook in trek bij dit dier vanwege het afval dat daar te vinden is. De goudjakhals is niet vies van het doorzoeken van vuilniszakken. Natuurlijk liggen gevaren zoals verkeer dan wel op de loer.
Waarmee moet Nederland rekening houden?
Als de goudjakhals zich daadwerkelijk vestigt in Nederland dan zullen de meeste mensen daar niets van merken. Het is een schuw dier dat vooral in de schemering en in de nacht actief is. Als ze met rust gelaten worden, zijn ze ook niet gevaarlijk voor mensen. Wel is het raadzaam om afval goed buiten bereik van dieren te houden. Verder kunnen goudjakhalzen, net als vos, hond of wolf, schade toebrengen aan landbouwhuisdieren. In het buitenland blijkt dit echter veel minder voor te komen dan bij vos en wolf. Bovendien zijn de preventieve maatregelen die voor vos en wolf genomen worden ook effectief voor het voorkomen van schade door de goudjakhals.
Zelf een wolf of goudjakhals gezien?
Wij ontvangen graag alle meldingen van wolven en goudjakhalzen. Hierbij is bewijsmateriaal (bijvoorbeeld foto’s en filmpjes) essentieel om met zekerheid te kunnen zeggen of het inderdaad een van deze soorten is.
Meer weten?
Kijk voor meer informatie op de website van Wolven in Nederland en Wageningen Environmental Research.
Toelichting op intrekken bericht
Tekst: Glenn Lelieveld en Joliene Wennink, Zoogdiervereniging /Wolven in Nederland
Foto’s: Burgers Zoo (leadfoto: goudjakhals); Wageningen Environmental Research en Provincie Gelderland
Film: Nicolette van Dam