Bever bereikt de Schinveldse bossen

Vermoedelijk heeft de bever vanaf Sittard de Rode Beek genomen. Daar zitten al bijna vijf jaar enkele bevers in een plas bij het Duitse Millen en één in de Rode Beek bij natuurgebied De Schwienswei. De Rode Beek loopt deels door Nederland, deels als grensbeek en deels door Duitsland waar hij Rodebach heet.

Beverliefhebber Willy de Koning uit Sittard houdt al jaren de beek nauwlettend in de gaten in de hoop dat een bever, op zoek naar een eigen territorium, de Schinveldse Bossen weet te vinden. Nooit was er ergens één enkel knaagspoortje langs de oevers te vinden, tot onlangs ineens een melding van een beverspoor in de Groeve van Mols op Waarneming.nl stond.

De Koning toog daarop naar deze plek en ontdekte een veelvoud aan sporen rondom de plas. Omgeknaagde bomen en eetplekken met knaaghoutjes. Veel verse vraat, maar ook oudere sporen, wat erop wijst dat de bever er al enige maanden vertoeft. Geurmerken zijn niet aangetroffen en ook een burcht is niet gevonden. Er zijn voldoende hoge oevers waar de bever een verborgen hol kan hebben.

Stroomopwaarts vanaf Sittard zijn bijna alle oevers van de Rode Beek van beton, dus beveronvriendelijk. Na 10 kilometer heeft Europa’s grootste knaagdier hier waarschijnlijk de kleine en zeer ondiepe Russcherbeek weten te vinden die zich nog 3 kilometer door het bos slingert. Daarna heeft hij een paar honderd meter over land moeten lopen, want de plas is niet verbonden met de beek.

De dichtstbijzijnde andere beverlocaties bevinden zich in de Worm, maar dat de bever daar vandaan is gekomen lijkt gezien het terrein onwaarschijnlijker.

Dat de bever helemaal deze uithoek opzoekt wijst erop dat de andere geschikte territoria in dit deel van Limburg bezet zijn en hij verder landinwaarts moet trekken. Ook de Geleenbeek kan hij nog koloniseren, maar dan moet hij zich eerst een weg door overkluisde gedeelten en betonnen bakken in het stadscentrum van Sittard banen.

Tekst en foto's: Willy de Koning (leadfoto: sporen van de bever)