2015: bijzonder trekvlinderjaar

Bericht uitgegeven door De Vlinderstichting [land] op [publicatiedatum]

Trekvlinders hebben meestal een onregelmatig voorkomen. In sommige jaren ontbreken ze vrijwel helemaal, terwijl ze in andere jaren erg veel te zien zijn in ons land. Dit jaar waren veel trekvlinders meer aanwezig dan normaal.

Trekvlinders overwinteren niet in ons land. Ze komen, meestal in het voorjaar of de voorzomer, uit het zuiden deze kant op en planten zich hier voort. Dan sterven ze, terwijl de nakomelingen een aantal weken tot maanden later uit de pop komen en weer terug vliegen naar het zuiden. Er zijn veel factoren die meebepalen of en wanneer welke trekvlinders hier veel in Nederland te zien zijn. De omstandigheden op de plek waar ze vandaan moeten komen, maar ook de omstandigheden onderweg spelen een belangrijke rol.

Vooral de trekkende nachtvlinders hadden een prima jaar. Zo waren blauw weeskind, katoendaguil, doodshoofdvlinder, windepijlstaart en gestreepte pijlstaart duidelijk meer aanwezig dan in ‘normale ‘jaren. Van de roodstreepspanner, vlekdaguil en florida-uil, soorten die normaal gesproken erg zeldzaam zijn, waren dit jaar zelfs erg veel meldingen op Waarneming en Telmee.

Ook de kolibrievlinder is erg veel gezien en ook op dit moment zijn er nog vrijwel dagelijks meldingen. Deze soort wordt veel in tuinen gezien en is onmiskenbaar. Voor 2003 was het een erg schaarse soort, maar vanaf dat jaar, toen het erg warm en zonnig was, zien we de kolibrievlinder steeds regelmatiger verschijnen.

De grote worteluil is een echte nachtvlinder, en dus alleen ’s nachts actief. Dat betekent dat hij veel minder wordt waargenomen dan een dagactieve soort zoals de kolibrievlinder, maar dit jaar waren de aantallen duidelijk veel groter dan de voorgaande jaren.

Opvallend is dat de gamma-uil, onze meest waargenomen trekvlinder, dit jaar heel gemiddeld aanwezig was en zeker niet opvallend veel. Waarschijnlijk heeft dit te maken met de plek waar deze soort vandaan komt, Noord-Afrika. Veel van de andere trekvlinders komen uit het zuiden van Europa en blijkbaar waren daar de omstandigheden dit jaar erg goed.

Tekst en foto’s: Kars Veling, De Vlinderstichting