Schotse Hooglander heeft voorkeur voor kardinaalsmuts en linde

Bericht uitgegeven door FREE Nature [land] op [publicatiedatum]

Het lijkt wel een ravage in het bos. Nu het voedselaanbod in de winter sterk is afgenomen, gaan de grote grazers op zoek naar alternatieven. Schotse Hooglanders eten nu de bast van onder andere kardinaalsmuts en linde. Door hun onderkaak in de struik of boom te zetten kunnen ze lange slierten bast lostrekken. Deze zit nog vol mineralen.

Dit bijzondere gedrag is onder andere waar te nemen in de Broekpolder van de gemeente Vlaardingen. Een groot deel van dit opgespoten land is ingeplant met verschillen boomsoorten; populier, abeel, esdoorn, es en linde. Onder andere vlier, kornoelje, sleedoorn, hazelaar, kardinaalsmuts, sleedoorn en meidoorn hebben zich spontaan in het gebied gevestigd. Sinds afgelopen maart hebben de Schotse Hooglanders toegang tot deze bomen en struiken. Een goede kans om te zien voor welke boom- en struiksoorten de dieren een voorkeur aanleggen. Met name vlier en kornoelje worden veel gesnoeid door de Schotse Hooglanders; knoppen en dunne twijgen gaan smaakvol naar binnen. Van de braam wordt ’s winters vooral het blad gegeten. En van de kardinaalsmuts en linde gaat de bast dus smaakvol naar binnen.

Doordat runderen slechts één rij tanden hebben, moeten ze het merendeel van hun voedsel met hun tong naar binnen trekken. De bast krijgen ze los door hun onderkaak in de stam te drukken en vervolgens de bast los te duwen. Daarna kunnen ze deze met hun tong beet pakken en lange slierten van de struik of boom trekken. Ter vergelijking: paarden kunnen goed knabbelen met zowel tanden onder als boven. Hen zie je in deze tijd van het jaar vaker een voorkeur aanleggen voor de ruwere bast van abeel of populier waar ze makkelijk hun tanden in kunnen zetten.

Kardinaalsmuts past zich aan door komend voorjaar veel nieuw lot te produceren. Voor zowel linde als kardinaalsmuts geldt dat ze het overleven wanneer de stam niet rondom wordt aangevreten. Ze zullen dan een nieuwe secundaire bast groeien die veel minder smaakvol en veel harder is. Lokaal wordt op deze manier het bos en struweel open gebroken, elders weten de bomen en struiken te overleven.

Tekst: Roeland Vermeulen, FREE Nature
Foto’s: Roeland Vermeulen, FREE Nature; Jaaps Rooks, Federatie Broekpolder