Geelpootmeeuwen zie je vooral ’s zomers

Bericht uitgegeven door Sovon Vogelonderzoek Nederland op [publicatiedatum]

Gele poten, een leigrijze mantel en een hoekige kop met een forse snavel. Het profiel van een volwassen geelpootmeeuw, zoals je die nu vrij gemakkelijk kunt tegenkomen langs met name de grote rivieren. In de zomermaanden pieken de aantallen geelpootmeeuwen. Juveniele en volwassen vogels zwerven in juli en augustus ons land binnen.

Vanaf het begin van juli verlaten jonge geelpootmeeuwen de broedkolonies in Zuid- en Midden-Europa. Zodra het broeden klaar is (of mislukt), verspreiden ook de volwassen geelpootmeeuwen zich door Europa. Ze doen dat deels in noordelijke richting, misschien om droogte in Zuid-Europa te vermijden. Tijdens deze zwerftochten komt een deel van de vogels in Nederland terecht. Vooral in het zuidoostelijke deel van het land lopen de aantallen aardig op. Langs de grote rivieren zijn tientallen vogels te tellen, die nog enkele maanden zullen blijven om te ruien en daarna weer wegtrekken.

Vooral volwassen vogels
Een drietal avondtellingen langs de Waal in de afgelopen weken bevestigde nog eens dat de geelpootmeeuw in de zomer in het zuidoosten van het land een stuk algemener is dan de zilvermeeuw. Op het traject Nijmegen – Ochten werden respectievelijk 11, 18 en 14 exemplaren gezien, tegenover 0, 1 en 1 zilvermeeuwen. Het ging daarbij vooral om volwassen vogels (74%), die wat rondhangen op vaste plekken langs de rivier. Dit beeld is ook bekend vanuit Limburg, waar in de periode juli tot september ook tientallen geelpootmeeuwen worden gemeld. Uit aflezingen van geringde vogels blijkt dat het in de zomer in ieder geval voor een deel vogels uit West-Duitsland betreft. Geelpootmeeuwen broeden er op verschillende plekken langs de Rijn in vooral Zuid-Duitsland, maar tegenwoordig ook heel dicht tegen de Nederlandse grens aan in het Ruhrgebied.

Herkenning
De herkenning van grote meeuwen is vaak lastig. Om (geelpoot)meeuwen te herkennen is wat ervaring vereist. Op pad gaan met een ervaren meeuwenkijker is een optie, maar een foto kan achteraf ook zekerheid bieden. Volwassen geelpootmeeuwen zijn gelukkig niet de moeilijkste categorie vogels. Ze laten zich onderscheiden van zilvermeeuwen door:

• de gele pootkleur;
• iets donkerdere mantel;
• hoekige kopvorm(minder rond);
• de donkerrode oogrand (bij zilvermeeuw oranje);
• meer zwart in de handpennen.

In de wintermaanden ligt verwarring met de noordelijke ondersoort van de zilvermeeuw op de loer, die ook gele poten kan hebben. Onvolwassen kleden zijn lastig, maar websites en vogelgidsen kunnen uitkomst bieden.

In ieder geval in het zuidoosten is de kans op het zien van een geelpootmeeuw groter dan van een zilvermeeuw. Wie goed zoekt in de rest van het land, kan in de zomer eigenlijk overal wel geluk hebben en een ‘geelpoot’ zien. Tijdens de piekmaand augustus hangen er honderden vogels rond in het land.

Tekst en foto: Albert de Jong, Sovon Vogelonderzoek Nederland