Zoetwatervis op het strand

Bericht uitgegeven door Ecomare [land] op [publicatiedatum]

Er lagen er tientallen langs de vloedlijn op de Texelse Hors: visjes van zo’n acht centimeter lang. Ecomaremedewerkster Sytske Dijksen had ze nog nooit eerder gezien. Ze fotografeerde er een en wilde thuis de naam opzoeken in de zeevissengids. Dat lukte niet, de vis stond er niet in. Hans Witte, de vissenkenner van het Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee, wist waarom. Het zijn jonge exemplaren van de pos. Een zoetwatervis! Niet zo gek dus dat ze in een zeevissenboek niet te vinden waren.

Pos is een heel gewone zoetwatervis, die het ook in brakwater wel een poosje uithoudt. Vooral in het IJsselmeer en de grote rivieren worden ze wel gezien, maar ook in de Texelse duinmeren en slootjes komen ze voor. De pos hoort bij de baarzenfamilie en heeft met stekelige vinnen en ruwe schubben dan ook een een baarsachtig uiterlijk. Je kunt ze herkennen aan het vlekkenpatroon op hun lichaam,  de vergroeiing van de beide rugvinnen tot één vin en de grote ogen. Ze worden daarom ook wel schele pos genoemd. Posjes eten voornamelijk dansmuggen en kreeftachtigen, maar hebben niet echt een strikt dieet.

Spuien
Waarschijnlijk zijn de aangespoelde dieren met spuiwater in de Waddenzee terechtgekomen. Door de vele regen van de laatste weken moest er veel gespuid worden, de vissen uit het zoete water gaan dan per ongeluk mee de zee in. De visjes hebben het misschien nog wel even volgehouden, maar uiteindelijk zijn de ruige weersomstandigheden en het zoute water ze toch teveel geworden.

Meer weten?
In de encyclopedie van Ecomare kun je meer lezen over pos.

Tekst: Ecomare
Foto: Foto Fitis, Sytske Dijksen